Sunday, July 29, 2012

SECANGKIR KOPI DI BATUR



SECANGKIR KOPI DI BATUR
Matahari hangat dalam selimutnya. Dingin pagi merasuk keseluruh tulang dalam tubuhku. Darah terasa berhenti mengalir karena dingin pagi itu. Pagi buta aku beserta 4 kawanku tengah bersiap mendaki gunung Batur di Kintamani. Menikmati pemandangan dipuncak Batur sungguh menjadi pengalaman sendiri yang terlupakan. Karena itu, akhir masa SMA aku dan kawan-kawan ku, Agus, Yudi, Raymond, John ingin menyaksikan surya yang bangun dari tidurnya, dari ketinggian 1.717 m dari permukaan laut. Suhunya lumayan dingin disana, dibandingankan didaerah aku yang berada didataran rendah. Ada rasa enggan untuk mendaki, tetapi keinginan kami yang kuat mematahkan keengganan itu. Kami berlima memakai pakaian tebal. Raymon, apalagi, dia berpakain seperti perampok. Tangan diselimuti dua sarung tangan. Kakinya dibungkus dengan sepatu sport yang cukup tebal. Dan muka ditutupi pakai topi. Yang kelihatan hanya dua matanya saja. Agus maIah lebih menyedihkan lagi. Sementara John, karena agak gemuk, Ia hanya memakai jaket saja. Mungkin karena lemaknya cukup banyak. Jadi Ia tahan dalam suhu dingin. Aku sendiri hanya topi, jaket  serta sepatu. Aku punya teknik sendiri untuk menghangatkan badan. Yaitu dengan jingkrak-jingkrak seperti kuda liar sebanyak 20 kali sampai keluar keringat. Yudi hampir saja menyerah. Ia paling payah diantara kami. Dia tak membawa banyak pakaian. Ia menganggap suhu tidak sedingin itu. Dan Ia sudah terbiasa dengan suhu dingin katanya. Tetapi mengajak berjingkak-jingkrak sebanyak 50 kali. Keringat mulai mengucur walau masih sedikit saja. Kami segera berangkat, takut jika terlalu siang tiba dipuncak. Dan pemandangan indah itu terlewatkan. Karena untuk tiba dipuncak memakan waktu kurang lebih 2 jam. Apalagi medan cukup sulit dan itu malam lagi. Dalam pendakian ternyata kami tidak sendiri, ada kelompok lain. Meski aku tak mengenal mereka, kami berjalan bersama. Dan aku berjalan paling belakang tepat dibelakang seseorang. Aku tidak jalan cepat karena kedinginan. Jangankan namanya, jenis kelaminnya pun aku tidak tahu. Aku tidak tahu apakah dia perempuan atau pria, aku hanya berjalan saja dibelakangnya tanpa berkata sepatah katapun. Kawan-kawan aku tampaknya mulai berbaur dengan kelompok lain itu. Mereka tampaknya bisa menjalin komunikasi. Sementara aku dan dia seperti membeku, aku tidak berkata, dia pun kita berkata apapun. Entah karena apa, bisa karena medannya sulit, dia terpeleset. Dan hampir saja terjatuh. Untung saja aku tepat berada dibelakangnya. Dengan sigap aku mendekapnya, dan memegang tangannya. “Kamu tidak apa-apa?” aku menamyakan kondisinya. Ia hanya menjawab dengan gelengan kepala saja. Itu menandakan ia baik-baik saja. Aku tetap tidak tahu apa dia wanita atau pria. Tetapi tatapan mata mengisyaratkan sesuatu. Ya seperti tatapan seorang wanita. Aku tidak yakin dengan tatapan mata itu. Aku takut dia wanita jadi-jadian atau wanita yang sudah punya suami. Atau suami ada didepan bersama kawan-kawan aku. Menyadari aku masih dibelakang John berteriak memanggil aku. “Win, kenapa loe?” Ia berteriak seperti Tarzan dihutan Amazon. “ Gue baik-baik saja” jawab gue, dengan teriak juga, tetapi tidak sekeras John. John mengarah slampu senter pada aku. Orang yang disamping aku, mengacungkan jempolnya memberi tanda dia baik-baik saja.  “Ayo kita lanjutkan. Sebentar lagi nyampe, tinggal beberapa meter lagi” kata Agus yang juga ngos-ngosan. Akhirnya kami pun tiba, dipuncak seperti yang aku rencanakan. Kami semua beristirahat sejenak melepas melepas lelah sambil menunggu matahari bangun. Sebentar lagi Ia bangun.

Saturday, July 14, 2012

Semantics Roles


2.4  Semantic Roles
According to Crystal (2008: 428) semantic roles is the semantic relations that link a predicate to its arguments in the description of a situation. Additionally, every simple sentence, every proposition has one predicate and a varying number of referring expression (noun phrase) called arguments.  Hurford et al (2007) argue that the function of the predicate is to describe the specific relationship between the things, persons, etc. referred to, i.e. to describe how the things and/or people participate in the particular situation described.
According to Kreidler (1998: 66) that the predicate may be a verb, an adjective, and a preposition or noun phrase. The arguments which accompany the predicate have different functions, role in proposition. The meaning of predicate is determined by how many argument they have and what role those argument have. For example, a window broke, a plate broke, a rope all contains verb break and a single argument. In addition, other examples are the sentences Tom broke a window, Dick broke a plate, John broke a rope. A window, a plate, and a rope syntactically are object, but semantically, they have the role of affected. The words Tom, Dick and John have the role of agent. Different predicates (verbs, adjectives, prepositions) can be described according to the number of referring expressions, or arguments that can occur with them and the roles these arguments have. Furthermore, In order to portray semantic roles of the arguments, Kreidler (1998: 70) summarize it as seen in table 2.4 below.

Geguritan Cangak


GEGURITAN CANGAK

Pupuh Ginada

1.    Bapa jani manuturang, apang cèning jwa minèhin, satwanňya ya I sang cangak, ngeka dāya māpisādhu, momonňyane kaéngkébang, gampil katakil, apang siddha mikolihang.

2.    Ngawit bapa manuturang, I cangak sédék minéhin, kenken jani ban madāya, bene apang bakat éjuk, di telagane apang télah, sékabédik, sadina awake ngamah.

3.    Mélah jani upayaang, jani ngamah malu tuni, ngalih di tongose lenan, bene apang tusing tau, alusin malu ya baan, sékabédik, mūsti ya sayan tabah.

4.    Yening suba boh makéjang, gampang jani ban ngéjukin, pépéd ya sékabédikang, kébérang johang mundut, ditu mara lawut tadah, kénir-kénir, I cangak pragat ngeka dāya. 

5.    Carita ya pasémāngan, di tlagane ane aśri, ditu maring tngahing alas, kapayasin bungan tuńjung, éyehńane dalém pésan, turing éning, liyu bene mauléhan.

6.    Majujuk ditu I cangak, batis nengkleng sému rimrim, mapanganggo ya sarwa pétak, méganitri lan makétu, manting-anting masulimpang, cara suci, mirib kadi sang bhagawān.

7.    Sing taen ngutang séméngan, sang bhaka suba maningkrik, majujuk saih di téngah, nanghing ya sing taen ngantug, péésnane kagélékang, ngwalek di ati, nah jani buwin késépan

Natural Semantics Metalanguage (NSM)


2.3   Semantics
Many experts already defined what semantics is. For example, Crystal (2008:454), Hurford, et al (2007: 1) and Goddard (1997:1) define semantics as the study of meaning in language. Similarly, Kreidler (1998:3) defines semantics as the systematic study of meaning in language. However, he distinguishes the definition semantics and linguistic semantics: the study of how languages organize and express the meaning. According to him, the systematic study of meaning can be taken in three disciplines like what he stated “three disciplines are concerned with the systematic study of ‘meaning’ in itself: psychology[1], philosophy[2] and linguistics” (Kreidler, 1988:2).
Semantics seems to have central position linguistic study as Goddard (1997: 1) states that semantics stands at the very centre of the linguistic. It seeks to understand the nature of language and human language abilities. Further, according to him that expressing meaning is all about languages. Besides concerning meaning of language, semantics also concerns on the relationship between languages and cultures that is reflected by much of the vocabulary of any language and parts of the grammar.

Friday, July 13, 2012

Geguritan Tamtam

GEGURITAN TAMTAM
PUH SINOM

1.    Pangkah tiiang nganggit gita, katah sane salah indik, sok mewasta milu nuutang, kawiwara katututin, sanget kardin idane lewih, kapingging wang lintang dusun, prasodama tanding surya, katuran bekel dumadi, ring sang putus, galang kadi nabastala.
2.    Dahat sinampura pisan, pupuh lagu tuna luwih, pelambang lwir anak punyah, wantah ipun uning nyarik, saking pangkah milu ngawi, tuna sastra muda punggung, saking pupuh kaguyonan, prama sastra tan paindik, salah unduk, kerunane papojolan.
3.    Kewala bisa ngucapang, bisane angan dibibih, adoh pacang mangrasayang, kadi pitekete sami, kaling ke adasa linggih, panca sila adoh kantun, dumadak ring paraloka, ida dane manindakin, kardi putus, nyungkemin kadi pelambang.
4.    Saking meled nyaritayang, panumadin anak becik, wiwit saking pulo jawa, Ginal Ginul maak nami, sisian Ida Peranda Sakti, Aji Saka sane dumun, mengadakan anak melah, wirya budi tan sinipi, silar silur, manumadi dadi lanang.
5.    Cutet mangkin caritayang, doning ceceh manumadi, pamuntate mangkin kocap, petandane makekalih, manglayang nyusup ring sepi, ngawang-awang dane sampun, ditu reka masubaya, sanggupe pacang numitis, mangda kasub, wicaksana ngodag jagat.
6.    Dane Ginul dados lanang, dane Ginal dados istri, numadi ring jagat lian, pasti yadin bangsa napi, menumusang jatu karmi, ngadu kotamane ditu, puput mangkin masengketa lampahe sang kalih gelis, raris nyusup, nyudi genah ngawatara.
7.    Agung alit kawaspada, patemun anak merabi, menelebang kadiatmikan, dasa sila tatas sami Asta Brata wus kauri, punika sane katuju, dane Ginul ngawatara, tanah Hindune kaunosi molih ditu, anak teleb ring kotaman.
8.    Matemuang samara gama, mangda dane nemu kelwin, nika anak jaba, putus maring dasa linggih, ngadungang idepe suci, peteng lemah nora surud, kocap mangkin wus kasidan I Ginul ditu numadi, mangguh ayu, molih pakardine melah.
9.    I Ginal mangkin kocapan, bingung ngalih panumadin, memilihin tos utama, mangda agung ngodag gumi, pulo sanga kasusupin, tan ana masuk ring kayun, ring tanah mesippunika manggih Ratu ngasteswari, sami adung, ngastawa mangda maputra.
10. Ditu dane gelis mangjanma, antuk suwe mangulining, ne kaungsi tusing ada, ngamongdasa sila pasti, kewala ne ngasti brati, mangda tan kasep matemu, kadi sengketane suba, ditu dane polih margi, sami metu, lanang wadon kang inucap.

Thursday, June 28, 2012

Critical Discourse Analysis (Van Djik)


Discourse Analysis
 2.4.1 Discourse and text
Crystal (1992:25) in Nunan (1993:5) discourse is a continuous stretch of (especially spoken) larger than a sentence, often constituting a coherent unit, such as a sermon, argument, joke, or narrative. Discourse refers to the interpretation of the communicative event in context. Context refers to the situation giving rise to the discourse and within which discourse embedded (Nunan (1992:6). Meanwhile, Cook (1989:156) discourse is stretches of language perceived to be meaningful, unified, and purposive.
The term text according to Crystal (1992:72) is a piece of naturally occurring spoken, written, or signed discourse identified for purpose of analysis, and often a language unit with a definable communicative function such as a conversation, a poster. Brown and Yule (1983:6), text is as a technical term, to refer to verbal record of a communicative act. Nunan (1992:5) text refers to any written records of a communicative event. The event maybe involve spoken (e.g. a casual conversation) and written language (e.g. newspaper, novel, advertisement).
Carter, et al (1997), the term of discourse analysis refers to language in action and the patterns which characterize particular types of language in action as he puts it:
Discourse is a term used in linguistics to describe the rules and conventions underlying the use of language in extended stretches of text, spoken and written. (Such an academic study is referred to as discourse analysis). The term is also used as a convenient general term to refer to language in action and the patterns which characterize particular types of language in action.