GEGURITAN TAMTAM
PUH SINOM
1. Pangkah
tiiang nganggit gita, katah sane salah indik, sok mewasta milu nuutang,
kawiwara katututin, sanget kardin idane lewih, kapingging wang lintang
dusun, prasodama tanding surya, katuran bekel dumadi, ring sang putus,
galang kadi nabastala.
2. Dahat
sinampura pisan, pupuh lagu tuna luwih, pelambang lwir anak punyah,
wantah ipun uning nyarik, saking pangkah milu ngawi, tuna sastra muda
punggung, saking pupuh kaguyonan, prama sastra tan paindik, salah unduk,
kerunane papojolan.
3. Kewala
bisa ngucapang, bisane angan dibibih, adoh pacang mangrasayang, kadi
pitekete sami, kaling ke adasa linggih, panca sila adoh kantun, dumadak
ring paraloka, ida dane manindakin, kardi putus, nyungkemin kadi
pelambang.
4. Saking
meled nyaritayang, panumadin anak becik, wiwit saking pulo jawa, Ginal
Ginul maak nami, sisian Ida Peranda Sakti, Aji Saka sane dumun,
mengadakan anak melah, wirya budi tan sinipi, silar silur, manumadi dadi
lanang.
5. Cutet
mangkin caritayang, doning ceceh manumadi, pamuntate mangkin kocap,
petandane makekalih, manglayang nyusup ring sepi, ngawang-awang dane
sampun, ditu reka masubaya, sanggupe pacang numitis, mangda kasub,
wicaksana ngodag jagat.
6. Dane
Ginul dados lanang, dane Ginal dados istri, numadi ring jagat lian,
pasti yadin bangsa napi, menumusang jatu karmi, ngadu kotamane ditu,
puput mangkin masengketa lampahe sang kalih gelis, raris nyusup, nyudi
genah ngawatara.
7. Agung
alit kawaspada, patemun anak merabi, menelebang kadiatmikan, dasa sila
tatas sami Asta Brata wus kauri, punika sane katuju, dane Ginul
ngawatara, tanah Hindune kaunosi molih ditu, anak teleb ring kotaman.
8. Matemuang
samara gama, mangda dane nemu kelwin, nika anak jaba, putus maring dasa
linggih, ngadungang idepe suci, peteng lemah nora surud, kocap mangkin
wus kasidan I Ginul ditu numadi, mangguh ayu, molih pakardine melah.
9. I
Ginal mangkin kocapan, bingung ngalih panumadin, memilihin tos utama,
mangda agung ngodag gumi, pulo sanga kasusupin, tan ana masuk ring
kayun, ring tanah mesippunika manggih Ratu ngasteswari, sami adung,
ngastawa mangda maputra.
10. Ditu
dane gelis mangjanma, antuk suwe mangulining, ne kaungsi tusing ada,
ngamongdasa sila pasti, kewala ne ngasti brati, mangda tan kasep matemu,
kadi sengketane suba, ditu dane polih margi, sami metu, lanang wadon
kang inucap.
11. Ne
lanang mangkin kocapan, ngelah bapa anak miskin, nging putusing
pawikraman, nyaya satru tengah sisi, dane TAM-TAM kawastanin, pianak
dane turing bagus, cahyane kumedap galang, dening jati anak luwih,
saking adung, meme bapa lan pianak.
12. Sane
ngarad lan kaarad, patemoning Tri-Kapti, pikolih semara gama, dadi
putra lintang werdi lunas lanus tan petanding, tan ana bahayan ipun,
sampun mangkin tutug teruna, bapannyane lintang kasih, mapitutur “Cening
Bagus Pianak Bapa”.
13. Dabdabang
dewa dabdabang, mungpung dewa kari alit, melajah ningkahang awak, darma
patute gugonin, da mamongkak iri hati, duleg kapin anak lacur, eda
bongkak kaping awak, ento metu saking bibih, ngawe musuh, saking dabdab
makaruna.
14. Siksa
dewa ngamong manah, anak sebet kadi tatit, pesun manah dadi karsa,
tatiga punika cening, momo angkara ulurin, gelah anak gelah aku, ngacep
acep apang wirya, malih sumbung ngaku ririh, anak sadu, tan wenang
asapunika.
15. Malih
punggelin masolah, tatiga wetune jati, rusit megal makerida, punika
dewa punggelin adasa jangkep wus mangkin, ddasa sila wantah ipun, ika
ageman biksuka, sadnayane luwih mijil, nyandang sungsung, ne meraga
kapatutan.
16. Patute
ngebekin jagat, maweh maring daging gumi, asung lwir tembresan toya,
olas asih lemah wengi, tiru dewa apti sang lwih, darana yoa lantar ipun,
semadine mamutusang, aywa dawa pati gunjih, duh sang bagus, elingang
dewa elingang.
17. Dah
joh paek ngadu liat, okane nulia nyaurin, singgih bapa wantah titiang,
nyuksemayang tutur jati, matetaki saking mangkin, melaksana nene patut,
lunga mangumbara desa, ngulati dharmane jati, saking tuhu, menelebang
kadiatmikan.
18. Bapannyane
kenyir nanggal, lamun saking cening jati, manyungkemin kasukseman,
diastuke nora mabalik, sukalila bapa cening, lamun pikardine putus,
tirunen dewa ring jagat, margi dewa apang becik, aja surud, darma putuse
jejerang.
19. Okannyane
wus manyumbah, mapamit raris memargi, lunga mangumbara desa, manetepang
olas asih, wiweka ulahe pasti, kudang wiku wus karuruh, ngadungang tri
guna atmaka, mahinder haharing bumi, manyelupsup, nora ginggang
melaksana.
20. Ne
istri mangkin kocapan, dadi putri ratu luwih, ring Mesir ngadogang
jagat, okan Ratu Basu Kesti, kasub prabu sang putri, anut saking rupa
ayu, Dewi Adnyaswari nama, wicaksaneng tata krami, tuhu sadu, putusing
mapanabean.
21. Tresna
Windu Bagawanta, mengajar maring jero puri, salwiring daginging kanda,
panca sila kalangkungin, putusing astaka swari, miwah ring Triguna
sampun, kasubing kajana loka, Sang Prabu kocap mangkin, wirya nulus,
madewa putri utama.
22. Nulia
ida mawecana, ring bahudandane sami, irika maring paseban, nyambuakang
okane lewih, mangda alok maring bumi, asing seneng mangda rawuh, polah
kadi sewambara, rawuhnya watek Bupati, ngadu kaweruh, mapetuk
selemah-lemah.
23. Asing
kalah kakodayang, yaning menang mengagungin, katuran utama, tur
ngodagang isin gumi, puput bebawose mangkin, bubar pasebane sampun,
kundagang memarah desa, watek ratu kehaturin, mireng sampun, sedagingin
jagat Asia.
24. Ne
mangkin kalunga-lunga, ortane rawuh sejati, sami pada menyaratang,
ngadu bagus baya sandi, wicaksanane tan mari, jaga anggen magegebug,
nyewambara Ayu Diah mangda dana mapikolih, ngadu bagus, molih istri
ngodag jagat.
25. Geger
umung Raja Asia, nyadiayang Sang Ratu Luwih, lunga ke Mesir Negara,
ngaran Prabu Siliwangi, mairingan tan kikitin, wus malungguh, katuran
pelangka emas.
26. Sang
Putri katuran medal, matemu ring sang Bupati, puput ida nandang payas,
tan ucapan sampun prapti, mengandika harum manis, Singgih Ratu Dewa
Prabu, sadian titiang Ratu Prapta, iring titiang mawos mangkin, indik
patut, mangetohang lewih kagungan.
27. Yening
kasor Ratu titiang, durus titiang anggen rabi, panjakang titiang
setata, kalih ngodag jagat dini, mengandika sarwa kenying, solahe anudut
kayun, yaning Ratu pet kandapan, aturang sedaging puri, jagat ditu,
mangda titiang mangodagang.
28. Sang
Prabu Utara desa, mabiseka Siliwangi, kadi dudut manah osah, anyudang
manising gendis, lali mangodagang gumi, dadi metu sabda lucu, durus dewa
Sang Ayu Diah, nyadia titiang manandakin, singit iku, diastu ke sabda
kawedar.
29. Yening
titiang kehandapan, nyadia mangaturang gumi, memanjak maring idewa,
Sang Ayu alon nyawurin, durus ratu ngamedalin, mangunjungang sapakayun,
sampun ratu kari kemad, nunas titiang menebusin, wusan ratu, cimpedan
titiang cihnayang.
30. Prabu
Utara ngandika, Tri ping siane tebusin, kandan jagat daging awak, sang
ayu kenying nyaurin, ring daging peken wilangin, lebeng masak matah
ditu, daging jagate ucapang, ngendeg lekat miwah mentik, yan punika, Tri
Kaya iku ngaran.
31. Tri
ika ngaran tatiga, kaya kasugihan gumi, punika suka sekala, ngawinang
demene mentik, kancaning watek maurip, ne rebut wantah punika, dugi mati
ipun mayuda, teleb ipune ring bukti, teges ipun, punika talin sengsara.
32. Tanah
langit miwah apah, punika wantah Tri nadi, menadiang sane kaucap,
manyonyoin isin gumi, makeh niatan kikitin, mamurti manudut kayun, nora
langgeng makabehan, sawentene maring gumi, mati hidup, bisa hilang bisa
teka.
33. Bacakan
ipun ring awak, kapikul janmane sami, leteh hidupe trimala, malah
pelihe tindihin, tindih teken ne demenin, demene mekerana sungsut,
engsutang tekening timpal, timpale mawestu sengit, madu iku, madu saling
nebus jengah.
34. Tri-Murtine
kaucapang, ne tetiga sami polih, tindak munyi miwah manah, agung dosa
tan pakardi, panca silane to kalis, kotamane tan kahitung, munyi bangras
manah ngawag, solahe ngerusuhin gumi, agung letuh, iku ngaran janma
sasar.
35. Malih
Tri-Beda punika, sami pada kabayonin, darma sadune kaceda, agamane
kalempasin, ngulah pikolih prajani, mungpung awake nu hidup, balung
daginge andelang, anggen ngarebut pakolih, olih mawuk, bangkene sai
indengang.
36. Tri
Nayane kaping sapta, setata sai ndayanin, ngadu daya kapisaga, sami
pada kalengitin, ngadu ada daya singid, munyine apang kagugu, ngadakang
rawose nora, mapi sadu mituturin, ngawe kasub, iku ngaran hati kutila.
37. Inggih
Tri Sandhine kocap, tan mari ngupaya singid, ngepet kepatian anak, nika
anak marep derenggi, mati iba hidup kai, peteng lemah nora surud,
ngerincik daya upaya, mangda sida mapikolih, tan pangitung, lamun tulus
betek basang.
38. Ping
sangane mamuputang, sane telu ping sia sami, Tri-Guna iku ngaran, rajah
tamah kahulurin, satwam sane kasingkurin, amonto kadenang patut, ngacep
widi peteng lemah, asep anggen ngelantarin, pang rahayu, nah ne keto
leteh dewa.
39. Janma
bingung iku ngaran, letehe indengang sahi, magulet ring itri-kaya, to
sengguh kasukan lewih, mula dini buktiang dini, boya ipun pacang nutug,
ring besuk tekaning pejah, niki sinah nyalimputin, abot iku, ngawinang
malih mangjanma.
40. Punika
mawasta karma, tikuls tekaning numadi, ala ayu tuah temokang, ragane
makardi rihin, duk hidupe sane nguni, mapawangun ala ayu, sapunika duh
Sang Nata, Tamtamin hidepe jani, sane patut, bekelang wekas mangjanma.
41. Bengong
keblbelang Ida, Ida Prabu Siliwangi, mamiregang Sang Ayu Diah,
mangujamang dagingin Tri, manyelesegang Raden Dewi, malih ngamedalin
ditu, inggih swarnaning wong pejah, durusang Ratu katurin, nyadia Ratu,
titiang mangkin idewa.
42. Raris
nguntul ngurik tanah, ne lanang semu kabilbil, jengah kasorang luwana,
kaludan katah mebalih, wenten bangga mengedekin, ada sane kangen kudu,
cengeh-cengeh memangenang, ajahan lacure pasti, Ratu Agung, gumi panjak
kodanganga.
43. Tumedun
Ida Sang Nata, tumuli raris mebakti, mengaturang surat kuasa, saksi
bawudanda sami, nulia pamit sada gelis, panjaknyane sami tumut, ada
jengis lintang jengah, tan ucapang maring margi, mangerumuk, anak luh
jani ngalahang.
PUH SEMARANDANA
1. Sri
Narendra Kanda bumi, Ida saking wayabiya, bagus anom kocap reko,
mairingan bala tantra, kewala katunan sastra, nyadia wantah ngadu bagus,
maruntutan luwir kagungan.
2. Kocap
mangkin sampun prapti, kasuguh maring Maharaja, rawuh balannayne reko,
tur katuran sarwa boga, minum agosti sarwa enak, Raden Dewi raris metu,
manyembrama sang datengan.
3. Puput
panyuguhe mangkin, Sang Putri nulia ngendika, singgih Prabu durus
mawos, atur titiange cihnayang, punapi ngaraning wisma, miwah arda
candra iku, Sang Prabu nulia rengas.
4. Ampura
Dewa Sang Dewi, nora titiang magelar sastra, ngadu rupa titiang
ngendon, katah mairingan bala, sami pada mwat kasukan, nyadia katur ring
Sang Ayu, yaning suka Dewa nerima.
5. Mabriak
kedeke mangkin, irika maring paseban, ngirangin kadi bebawos, luwir
pangundange ring jagat, ditu raris kahambwakang, kasoran Ida Sang Prabu,
ratu saking Kanda Raja.
6. Raris
budal pada gelis, Prabu ring Burbumi prapta, saking Rum punika reko,
mairingan kalih dasa, sami pandita tapa, masisia ring Sang Prabu, mangda
molihang kagungan.
7. Masang
daya guna sandi, japa wedana tan pegat, kemik-kemik lintang kawot,
sering sampung mikolihang, patemon semara tantra, tan jantos sampun
rawuh, manuju kajero puri.
8. Nora
kangguh Prabu Mesir, menerima satekane, parekane pada geso, gapuh
manyawisang genah, metu minuman tan pegat, melantaran sarwa harum,
upa-boga lewih sadrasa.
9. Sang
Puti ring jero puri, wikan ring upayan anak, nulia mabusana reko,
mangerangsuk lewih kagungan, kumenyar tejane galang, kenyir manis cingak
balut, ngasorang tatit sanjana.
10. Pamulune
nyalang gading, raga iwes memedang-medang, sahambun rambute reko,
makedep untune nyalang, kasor inten mutiara, Nulia mijil Sang Diah Ayu,
dumilah kadi sasangka.
11. Maseledet
madulur kenying, harum amanis wacana, Duh Ratu dewa Sang Katong,
rahajeng Ratu perapta, kadi ampehang maruta, tan pamegan tiban Ratu,
kadi biksu weh patirtan.
12. Ucapang
Prabu Burbumi, lebur lwir pasepan timah, kadi girrik manah renoh,
kabatek semara-nala, linglung paling tan pangucap, bengong kagok kadi
dudut, cingak nyangling tanpakedap.
13. Rumaket
cita Narpati, lewir paksi mareng papikat, Raden Dewi matur alon, Napi
Ratu ngaransukla, swaran lontar tan pasurat, tunas titiang ring Sang
Prabu, punika ne medalang titiang.
14. Ratu
Rum gelis menyawis, ne saiki tan sumandang, nyihnayang rupan suklane,
lontar polos titiang nawang, nika ngaran dadawuhan, peteng lemah medem
bangun, ndatan pegat kauduhang.
15. Tan
keni antuk nebasin, titiang mangkin mapinunas, mangda Dewa ngojah
mangke, dagingin pinunas titiang, lintang Ratu kawot pisan, napi
jatinnya punika, I Ratu kasukan jagat.
16. Masem
Sang Dewi nyaurin, titiang sanggup manyatwayang, indik iku bebawose,
kasukan ngaran kalegan, ngulurin kaindran manah, I Ratu momone agung,
inggih nika pancendria.
17. Saking
tiga watune sami, wak indria rasa indria, cita indria ping tigane,
punika wuwus manunggal, dadi bangun bayu rundah, kabatek ban asmara
lulut, mindah sira ke punika.
18. Ane
ditu ada dini, ane dini ditu ada, sami tan ana putuse, entikan I
pancendria, saswene hurip kahanan, sane judi taler patuh,mindah titiang
tan uninga.
19. Prabu
Rum matur aris, “Kodagang Ratu Kodagang”, macebur age manrobos, erang
tan papamit budal, bilang langkah macengohan, memargi tan manut rurung,
ibuk manah ngapuriang.
20. Nadak
uyang pati gelim, gerubiag gerubiug ring pamereman, sing jalan-jalan
manglongsor, kabatek ban semara nala, kena panah Hyang semara, dadi
geseng tan paabu, daksina purine kocap.
21. Prabu
Gilingwesi mangkin, Prabu wibuhing wadwa, wok beris jenggot berngos,
gada gada ring payudan, purusa nora jangkayan, punika ne mangkin rawuh,
ring tepi siring negara.
22. Pasar
pinasaran orti, kapirengang ring Sang Nata, dwaning kabiya ya reko,
kasore Prabu Utara, inggih Prabu Rum punika, terang Ida sampun mantuk,
kandapan ngadu kawikan.
23. Kaling
wake tiwas ring haji, sinah pacang kapacundang, kimud pade wake kasor,
adenan mulih nyelempang, tong kabeyan angan apa, jengah yen kalahang
eluh, sahidupe panjakanga.
24. Yan
siatin anak istri, yang takutin suryakkanga, ditu keweh muanine, kaceda
ban parajana, suwe ditu mararembayan, panjaknyane ngiring ditu, wong
Mesir katah miarsa.
25. Gumuruh
suryake mangkin, budal Sang Ratu Daksina, alok alok wong mesire, tonden
tebek musuh kalah, kalingke matangah goba, sinah ya kena kaimpus, das
papat polih pacundang.
26. Ada
len jail mamunyi, ngagenang mengangon domba, Agung ireng kuping lepek,
jenggote samah maguyang, saking aluh mangetakang, enggal rengas
magedubug, mengulihin kekandangnya.
27. Semu
guyu len nyaurin, ento agung singkur daya, ucapang demit tuah dados,
dwaning ya tuara kalah, kadi kemong sesepihan, siksa kapin ikuh lutung,
kagungane nemu lana.
PUH GINADA
1. Ring
tanah Hindune kocap, dwaning Ida Prabu Lingsir, tan wenten malih
mamawos, pacang kawikanan ditu, jagate kalintang melah, manyungkemin
sekancang daging kedarman.
2. Sekancan
ortane tawah, nora Ida pati gunjih, ngandel maring raga kawot, nora
imbih nora ibuk, melaksana nora ginggang, olas asih, manggeh ngagem
keputusan.
3. Maren
Ida ring kasukan, nora enyud nora elik, saksat luhu yan umpama, idepe
suci manerus, luwir surya anggan Ida, ngemarginin, tuwara ngitung
pangkung jurang.
4. Ngilis
panujuning manah, kanirbanan kang inapti, dasendria lepas reko, talin
sangsarene hidup, putung ida tan paputra, sampun lingsir, panjak Hindu
lintang osah.
5. Prbu
Kagapati kocap, Ratu ring Pascima puri, luwih bangsa bagus anom, Surya
wangsane tos kasub, muda wangsa lan gunawan, lintang sakti, wicaksana
ngamong jagat.
6. Bawu
Ida mireng kabar, ndawuhin watek Bupati, enjang esok mangkat reko,
nyewambara ngadu bagus, netepang kadi pangundang, wengi mangkin, watek
balian kaundang.
7. Kocap
mangkin sampun prapta, dalang sengguhu pitung diri, baliane catur reko,
panditane palekutus, sami mengaturang weda, mantra sandi, pangeger
lawan piolas.
8. Kancan
gunane krangsukang, pekakas ajimat malih, masarana lontar merajan, nika
ring papetet sampun, jinah arjunane kocap, naring pekir, manik asem
masarengan.
9. Bilang
sandi kedagingin, pangereng pamunah sami, mapugpug gunane kawot, asep
menyan anggen nusdus, patut sami medaksina, sampun enjing, ngenjekang
dawuh pejalan.
10. Tan
ucapan sampun mangkat, geger sawatek mangiring, baliane ngungkurin
reko, tan pegak mangreng reng ditu, nguncar weda selantang jaln, sampun
prapti, ngranjing ring Mesir Negara.
11. Prabu
Mesir menyadiayang, nyapa ngaturang palinggih, palungguhe sami alon,
panyuguhe sampun katur, rayunane sarwa enak, wus cumawis, irika ring
jero pura.
12. Raden
Dewi lintang pradnyan, wikan ring ketering kapti, penyengkala wus
kebawos, medagdaban ring jero agung, tri-naya matri wikrama, nene pasti,
sami sampun karegepang.
13. Puput
Ida nandang payas, tumuli raris umijil, ngagem pacanangan reko, alon
saking adoh sampun, ngandel raga ring patemuan, mengimbangin, mangda
majulukang tingal.
14. Ne
Lanang mengadu tinggal, patemuan I Rangeksari, kadokang maring sang
Anom, mangda kasida kapulut, balian sami kasumbarang, ulung jani, manik
Mesir matingkeban.
15. Kasuwen
ngadokang tingal, saling awas saling lingling, dwaning sami pada kawot,
angganting ayam majuluk, sami wikan ngalih sela, mangaadin, petarunge
pada lasiya.
16. Raden
Dewi mengarepang, tumuli raris malinggih, belat meja pada nyetod,
saling pandereng marep ditu, tumuli ngaturang canang, dulur kenying,
sang bagus nerima dabdab.
17. Sang
Ayu mugi ngandika, tuni sampun Ratu perapti, saking lawas titiang dewa,
ngajap ajap linggih ratu, sane mangkin ratu perapta, manyingakin,
sungkan titiang pingit pisan.
18. Dening
nora wenten tamba, ratu muat tamba becik, punika ratu tibakang, mangda
titiang waras mampuh, baliane salah tempenan, Sri Bupati, taler Ida
salah arsa.
19. Pitahen
putrine rebah, sengguhnanyane ngenahin, kanggek sami matek weda,
pitehen putrine anyud, weruh Ida kabencana, raga gunjih, idepe tong dadi
pasah.
20. Bingung
tong dadi tuptupang, kayun Ida sang Nrepati, ring palinggih genjang
genjong, angga panes murub, rasa kaicalan jiwa, linglung paling, dadi
sangar sabda ngawag.
21. Mengadeg
raris masolah, pupuh tembang sarwa manis, ngucapang bagiane reko, umung
suryake makuwug, panditane ibuk manah, manyingakin, indih Sang Prabune
punyah.
22. Sang
Dewi raris ngaturang, puniki Ratu tebasin, daging sura sane kawot, ndi
iku huriping windu, ne mewasta kamimitan, mangda jati, nyadia titiang
ngaturang raga.
23. Sami
nora karunguwang, kantun Ida gendang gending, kabatek semara gama,
Prabu Mesir Ida muwus, Bapa patih sinamian, ejuk jani, ento perabune
edan.
24. I
Patih sayaga imang, manyurung Sri Bupati, rawuh ring bancingah geso,
Prabu Mesir Ida muwus, ring pandita saking Pascima, nah ne jani,
saksinin Prabune kalah,
25. Sawur
manuk sang Pandita, telah mengaturang sami, nulia budal sami mobos,
sang prabu kasurung mantuk, kari ngumik maring jalan, mengelimlim, ratu
emas dewan titiang.
26. Panditane
maselslan, tan sadiane luwas mangiring, raga odah keperodpod, nemu
kalah nora patut, tan urungan cedan anak, kimud urip, raga putus
cempoliha.
27. Cengak
cenguk jero balin, mangucapang tan pawidi, dewa masih bareng ngejoh,
pitarane tusing rungu, kene dumadine sasar, tan pakerti, kija jani laku
budal.
28. Ada
kedek mangerakkak, ada jengis ngemus pekir, pajalane pati tomplok,
undenge kajekjek ditu, ada len manguyeng destar, mapisuhin, rame solahe
di jalan.
29. Katah
mangkin yan ucapang, ujar ujare ring gumi, ada len mangucap engon,
ngortayang putrine ditu, gumi Mesire kasambat, kasub ririh, ento putri
sarin jagat.
30. Kaja
kangine kocapan,Sang Prabu sing Kasi Puri, kapireng ratune kawot, katah
sane kasor sampun, milu sasih apang nawang, diastu lilih, nyadia Ida
mapeguruan.
31. Yadian
upacanga kalah, lamun mapikolih ririh, raga tusing pacang pocol,
andeyang numbas kaweruh, nukarin antuk kagungan, bola manteri, diastu ke
kakodagang.
32. Tumulis
raris memarga, parekan kalih mangiring, miwah dane patih reko, tan
ucapang maring enu, rawuh mangkin maring negara, pada gipih, wong Mesire
ngawekasang.
33. Prabu
Mesir raris medal, menyapa sang wawu prapti, ngaturang palinggih encol,
lan rayunan sampun katur, puput sami mangrayunang, Sang Ayu lwih,
rawuhnyane saking pojol, tan lantaran napi rawuh, linggihe marep arepan,
Dewa Gusti, papolosan titiang nyapa.
34. Rawuh
tan pelantaran, napi sadian ratu prapti, datangane nyawis alon,
madaging napi ring ratu, pojol titiang mangawinang, sayuwakti, tan
medaging gegodegan.
35. Nyadia
titiang mapinunas, sedaging kecaping haji, titiang ngiring mabawos,
sudi ratu mapitutur, kahulayang ratu titiang, saking mangkin,
mengaturang angga jiwa.
36. Raden
Dewi menyawisang, titiang telas menagingin, yening sampun saking
kanggo, tambet titiange manutur, anggen tutur pasia keranan, pangda
pelih, manginut kecap agama.
37. Raden
Dewi menyawisang, titiang telas menagingin, yening sampun saking
kanggo, tambet titiange manutur, anggen tutur pasia keranan, pangda
pelih, manginut kecap agama.
38. Ngawit
mangkin ojah titiang, sadurunge ngalap rabi, semara gamane reko,
pastiang punika gugu, mangda maoka utama, dahat luwih, maharan putra
sesana.
39. Punikane
sedeng rambang, solahe apanga pasti, sadurunge matetagon, galihin kayun
ratu mangda sida sapisanan, mametitis, ngarereh turunan utama.
40. Tereh
istrine utama, diastu ipun bangsa napi, ne rahayu kari anom, manelebang
daging tutup saking kaki kumpi bapa, miwah bibi, suluhne melaksana
melah.
41. Tindak
patut budi melah, wiweka nibakang munyi, nora tereh sakit abot, miwah
sane sakit buduh, wiadin terehne makrida, parus munyi, nika suluh jiwa
tatasang.
42. Ne
madan salah ambilan, yaning anak nyuang tumin, misan arep masih kawon,
tugelane nora patut, balun nyama ne kelihan, tusing dadi, yadin balun
nyama cerikan.
43. Sami
nika panes bara, cendek bilang mara mentik, nandang sakit pada abot,
sentanane doyan putung, entikane doyan rusak, mangrewedin, dados
kekancan ring jagat.
44. Wenten
malih kedahatang, mewasta iwang pengambil, tatiga punika kocap, anak
balu wus ping telu, rangda tiga iku ngaran, yaning ambil, tereh pundat
jiwa hilang.
45. Kaping
kalih wong sapangan, punika tan wenang ambil, saterehnya kari di jero,
anak babinjat puniku, tatiga panes kocap, mangemasin, nyuwudang tos
catur wangsa.
46. Kagungane
lan kasukan, kawikon kawongan malih, sami rarad koos boros, sami nika
nora patut, manguwangin panumadian, sayan lami, surud rarad jantos
telas.
PUH SINOM
1. Saking
anom jwa dabdabang, mejanji ring anak istri, mengastwayang semara, keto
patute sang kalih, sadurunge pacang merabi, pangecape sampun patuh,
siang dalu ngajap tawang, sentanane mangda luwih, yaning adung, wenten
ciri kapaswecan.
2. Pewarangane
adungang, wahu kengin anggen rabi, upakarane puputang, sapolahe ngalap
rabi, ngawit patemune pasti, acumbuwana ring sang ayu, semara gama
pastika, apda glarang sareng rabi, saking adung, patemune jantos
peragat.
3. Ayua
obah aja ngucap, pada meleng ngadu suci, jantos nidra nora ginggang,
sapunika mangda eling, sewase ngemban rabi, dasa sila apang kukuh,
lantarane mapinunas, patemuane mangda molih, pica patut, sang putri
saget mangidam.
4. Wewehin
antuk laksana, bobotane pelapanin, peteng lemah astawayang, lanang
istri mangastiti, ngastitiang rerene pasti, pamijile pang rahayu, keto
kecaping agama, tan patut ika piwalin, Duh Sang Prabu, mangda maputra
utama.
5. Sang
Kasipura menanggal, Duh Ratu Dewa Sang Putri, durung waneh mamiarsa,
mangrungu tuturan luwih, indik patute malihin, tunas titiang ring I
Ratu, ampura tan dinaksinan, ne katur ring raden dewi, titiang lacur,
mangda masentana melah.
6. Patute
ngebekin jagat, punika acep patitis, antuk solah kapatutan, puput ida
raden dewi, mangujangang sarwa pingit, sri narendra raris mantuk,
mepamit gelis memarga, magentos tuture mangkin, kang sinebut, Ratu
Nairiti Negara.
7. Ratu
saking Ersania, buka pajogang ring margi, sang ratu kalih punika,
matemu saling takonin, saindik ortane jati, akuweh ratu alah sampun,
kudang ratu mawisesa, kapulut mangatur sami, indik iku, karembayang
maring jalan.
8. Adung
wilangane kocap, meweh pacang magendonin, pada ngasen katunayan, lacure
gumi ngemasin, dadi adung pada mulih, Raja Asia telah sampun, nugi
malih kaundangang, yadin panjak lakar tampi, aget lacur, bawongnyane ya
mapunggal.
9. Ortane
wus kabiaya, mamireng sebetan langit, senggu dalang pada osah, kancan
balian kimud sami, miwah ida dane sami, mundur nora bani rawuh, inab
tong ada aksara, kancan wiu pada nengil, pada ibuk, dikalahe kahilangan.
10. Yaning
menang mangasorang, kanggen rabi ngodag gumi, sami pada sumangsaya,
watek panjak menandingin, telas sabetenin langit, wicaksana nora purun,
kocap saking Sura Brata, dane Tamtam mireng mangkin, kuban hindu, bagus
ririh wicaksana.
11. Laksanane
suka lila, legawa suka sejati, wiku sami keperanan, peteng lemah
mengulining, nora sama maring bumi, makenta magadang sampun, nora obah
melaksana, minehin ortane jati, sampun putput, dane Tamtam nimbang
manah.
12. Hidupe
mondong sengsara, mangke hidup besuk mati, memanjakin kranjang padang,
peteng lemah ya openin, tan wangde tua lantas mati, sane keto pacang
tepuk, puput dane nimbang manah, tumuli mebalik mulih, tur kacunduk,
meme bapannyane jumah.
13. Macebur
nyapa ngimbangang, atman titiang mas icening, kudang tiban dewa lunga,
engsap inget bapa cening, dane tamtam menyawurin, melede ngawinang
mantuk, mangorta ring meme bapa, lacur titiang sinah mati, yaning
ngunggul, dadi agung godag jagat.
14. Majaluk
ke Mesir pura, ngadu wiku ring sang putri, bapannyane raris nimbal,
inepin bapa awengi, semeng dewa ane mani, lunga pacang magegebug,
babarune to arepang, anggon menandingin gumi, sinah ipun, tonden tebek
musuh kalah.
15. Wengine
ndatan ucapang, semeng sampun kocap nampi, meme bapannyane osah, ban
lacure tidong gigis, apa anggon mamekelin, kapisaga lanang wadu, nene
lanang olih jaran, nene luh olih kulambi, saking patut, pada menyandang
awak.
16. Cening
bagus mas I bapa, ne jaran luwas tegakin, kundaline ye tekekang, bebaru
anggon mecutin, pengalah ripu sakti ririh, memenyane maweh baju, anggen
cening apang melah, tekekang bajune kancing, puput sampun, okane raris
mamarga.
17. Tan
ucapang maring jalan, rawuh maring jagat Mesir, dadiannya buka tujuang,
Raden Dewi sedek mijil, kalih bawudanda sami, ngawilang pemenang ditu,
dane Tamtam nunas lugra, kagiat sawetek menangkil, paceburbur, menyapa
sang wawu parata.
18. Tejane
kumedap galang, penganggone sarwa bengil, katah ujare ring jaba,
sambulke megoba cuil, kudang ratu sakti ririh, ada kalah ada inguh,
Prabu Mesir mawecana, ento enyen teka mahi, sada gisu, I Tamtam
ngaturang awak.
19. Titiang
janma sunantara, nista lacur manumadi, malarapan suka legawa, catur
bekel titiang pasti, suka duka lara pati, nika wantah titiang tikul,
titiang mewasta I Tamtam, nyadia titiang tangkil mangkin, ring Sang Ayu,
sane telas tunas titiang.
20. Sang
Prabu raris ngandika, duh Sang Ayu medal gelis, tandingin I Tamtam
teka, petakone lintang sulit, Sang Ayu kobet umijil, sampun merasa ring
kayun, kadi daut anggan ida, sabdane jejeh umijil, mangu-mangu, meweh
ida jeroning cita.
21. I
Tamtam matur ngarepang, nguda ratu ngamenengin, inab saking nistan
titiang, kebawos kobet nyawurin, yaning ratu sulit arti, diastu ke
pacang mewantun, nyadia titiang manguningang, sampun ratu walang hati,
durus ratu, sane jati madan telas.
22. Raden
Dewi kahemengan, kedat-kedut jeroning hati, sekancan wang ring paseban,
menarka sejeroning hati, aduh jani gantin lilih, maciri uli dikelus,
ratune kandapan bawa, tamiune sumingkin ngendih, bawa agung, sayan lama
masundaran.
23. Ada
terang len angucap, ala tuduhnyane jani, yang ring dawuh sesan dina,
tanggal sasih adung sami, ditenung masih kalilih, yading ujar anak
putus, len ada nuturang ipian, nguni dalu Sanghyang sasih, kocap caplus,
keheled antuk sang surya.
24. Remrem
jagate ajahan, keto kone pada beli, kagetan makebiak galang, lintang
galang manikelin, kocap lega sareng sami, masesanjan lanang wadu, majang
sasih makidungan, teka angine ngesirsir, yang mewantun, dane Tamtam
manunasang.
25. Aturin
titiang pawanengan, lamin ipun tigang wengi, pademang durusang titiang,
yang ratu sida nebusin, sakewanten teteh jati, sane telas ujang ratu,
Sang Ayu raris ngandika, kudiang telahe ngunjukin, kitak-kituk, dini
Tamtam tigang dina.
26. Sangka
nira mengucapang, ngidih tempo maminehin, sekenang tongose Tamtam,
dijaba makolem jani, buin telun janjine pasti, semeng Tamtam apang
rawuh, I Tamtam raris ke jaba, Sang Ayu nulia kepuri, bingung kayun,
kimud yan kasoranga.
27. Bara
bayune bulasah, di pamreman kesak-kesik, siang dalu mangupaya,
ngangsehang idepe pasti mangda sida manimpalin, kimud ring wawengkon
ditu, wus kaucap mangosarang, Asia kang Bupati sami, tengah dalu,
ngentikang daya upaya.
28. Mijil
upayane Sang Diah, disampune tengah wengi, tumuli nyasar laksana,
mangraga ida umijil, nganggo-anggo sarwa lewih, gagandane miyik ngalub,
rarapan sarwa minuman, nyilib pemargine gelis, mula ayu, meweweh
umik-umikan.
29. Dan
Tamtam ring dunungan, maring umah anak miskin, kocap mangkin sampun
prapta, Raden Dewi Adnyasari, ngetok pintu ngewangsitin, dane Tamtam
kagiat bangun, tumuli ngampak lawangan, dadi katon Raden Dewi, “Duh Sang
Ayu, nguda wengi tan pemengan:,
30. Abot
ngranjing Sang Ayu Diah, tumuli raris melinggih, dane Tamtam
manyambrama, ampura dunungan emis, Raden Dewi menampenin, lamun umah
beline luwung, yadin dunungane rusak I Tamtam raris nyawurin, titiang
lacur, kadi paksi tan jenekan.
31. Raden
Dewi raris nanggal, paksi sesapine luwih, mangelayang ngumbara desa,
nganging genahnyane pasti, diaungane lintang tis, mesayub legane ditu,
malih lacure ucapang, watek urip mula pasti, panjak agung, metapa lacur
dipada.
32. Dane
Tamtam matur sembah, ngudah ratuiwang margi, wengi ngemaranin titiang,
raga agung mahotami, Sang Ayu menanggal gelis, nira niru I kakupu,
nyadia dalu memuatang, harum dalu merik minging, dahat lulut, manut
kepehing pawana.
33. Sanghyang
Wisnu nyalantara, ngupeti turun ke gumi,Beli Tamtam dewan titiang,
jatibeli bagus ririh, Prabu sanga kalah sami, kaget beli jani ngunggul,
beten langit duwur tanah, tusing ada manadingin, raris matur, I Tamtam
munyine getar.
34. Lintang
ratu ngajum titiang, nyelempungang ke gerombong geni, mula nayan anak
wikan, pengaleme naya singid, manusa tong ada ririh, janma pada buduh,
buduh ring kasukan jagat, nika tali manumadi, mati hidup, ngawinang
malih manjanma.
35. Angganing
itehang jantra, magenti saling babuanin, sapunika wantah dewa, sang ayu
keselek nyawurin, kudiang kone manimpalin, anake medaya malu, yaning
sesed tong kepalang, dadi metu sabda manis, bali bagus, punika mangkin
rarisang.
36. Manisan
sarwa minuman, durus ajeng nene mangkin, lantaran mawos magadang,
bareng nira selegenti, dane Tamtam managgapin, kimud yan nora
ngelungsur, macihna bayune rusak, kena apus naya singid, raris nginum,
bilang telah turuhina.
37. Dane
Tamtam raris punyah, dadi ngacuh pesu munyi, ngenen upayane Sang Diah,
ditu raris ketakonin, isin telah mangda jati, ne pingitang telah katur,
ditu raris utah-utah, engsap inget teken munyi, tur magrebyuk, manutuang
pakedepan.
38. Raden
Dewi gisu medal, ida raris meninggalin, I Tamtam bangun ngimangang,
nyaup nyangkol ngelawanin, magujeg sareng sang Dewi, pinggele keni
kehamud, gablag ngubetang lawangan, gelange kengkebang gelis, ngasen
ditu, raga kena babongohan.
39. Raden
Dewi gelis budal, ngeranjing kajero puri, wengine tan kaucapang, semeng
mijil Sanghyang Rawi, Bawudanda tangkil sami, disampune maketelun, Sang
Prabu kalihan oka, kapeseban ida mijil, dawuh telu, ebek wonging
penangkilan.
40. Prabu
Mesir mengandika, uduh nanak adnyaswari, sampun ke inab inanak, sida
pacang menebusin, pepeson I Tamtam nguni, sang ayu mesaur alus, durus
ratu pajulukang, andel titiang menandingin,mangda rawuh, dauhin ipun I
Tamtam.
41. Sri
Bupati maputusan, dane Tamtam nulia prapti, ngesor dane nunas lugra,
menesek raris malinggih, sang prabu ngandika aris, durus dewa nanak ayu,
telas iku mangkin ujangang, Raden Dewi mesaur singgih, inggih ratu, ika
mangaran kawitan.
42. Iku
langgeng nora obah, agung mengebekin gumi, ya katon nora katonang, nika
agung paling alit, ya ane suwung maisi, sane telah nu satuwuk, ring
jagate masi nyandang, dicenike coloh sahi, misi suwung, angen-angen yan
upama.
43. Umung
kedek ring paseban, I Tamtam kucapang lilih, tan urung iba mapunggal,
langgia iba ngadu ririh, mai iba ka Puri Mesir, parekane mentang sampun,
nyadia mamunggal ring jaba, I Tamtam mahatur raris, wantah patut,
cimpedan titiang kasidayang.
44. Icen
titiang ngunigayang, ajahan metanggeh urip, mangda ratu sami tatas,
maring indik titiang lilih, nguni dalu titiang molih, gelan emas endih
murub, masoca inten mutiara, kupu-kupu rawuh wengi, ngutang ditu, maring
genah pakoleman.
45. Ngupaya
teka manuaba, ring minuman sane luwih, sapunika lantarannya, punika
ratu cingakin, Sang Prabu tedun nuiling, kelingan pinggele ditu, busanan
Sang Ayu Diah, Sang Prabu raris mejinjin, Duh Sang Ayu, jantinyane jwa
tinggarang.
46. Prabu
Mesir lintang duka, ring putrane raden dewi, dudu solah satria utama,
manyingse ngalih pikolih, ndatan jati ratu luwih, mangaran purusa dudu,
solah nyasar ring laksana, bapa jani mamoyanin, jatin ipun, cening kasor
ring payudan.
47. Raden
Dewi matur sembah, ampura sang Sri Bupati, jati wantah luwir inucap,
adokang ratu malihin, ngadu ayam yan upami, lebannyane durung puput,
diastu rawuh kapruputan, pet pada titiang kailih, ledang ratu,
ngawinayang anggan titiang.
48. Sang
Prabu ida sweca, durus dewa pun tandingin, Raden Dewi ngandika,
lawutang Tamtam tebusin, dadua petakone jani, yama niyama wantah puput,
indayang jani tatangan, yukti tuhu Tamtam ririh, nyadi ingsun,
memanjakin beli Tamtam.
49. I
Tamtam kenyir menanggal, ampura titiang ngawangin, durus tampah yaning
iwang, cabud jiwan titiang mangkin, janma nista tan paaji, tan sayang
ring dewek junggul, diastu mati selantang jalan, atampak nora magingsir,
Ratu Ayu, becikang ratu mirengang.
50. Yama
ika solah budha, mamutusang budi luwih, mangenisraya laksana, dasa sila
wus kahuri, tan lingu ring daging gumi, diatmika wantah satuwut,
pangungsine kenirwana, solahe suluhin sahi, katah ipun, adasa wantah
punika.
51. Bacakane
ne kaucap, mawiwika olas asih, ngalap kasor munyi melah, pageh
mengastiti widhi, menerima nora elik, kasugihan tan kahitung, pageh kadi
surya mentas, sampun dasa jangkep sami, katah ipun, bacakaning dasa
sila.
52. Kekalih
malih punika, runtutane kagem sahi, satu kepatutan patpat, dua welu
jalan utami, lampah ngenirwana jati, nika bekel pinih luwung, kasukane
tan tandingan, punika bekele mulih, nemu ayu, suwud memanjakin sawa.
53. Niyamane
mangkin ucapang, nika wantah taler luwih, solah siwa manyeridanta, bina
rurung tunggil kapti, sapunika duh sang dewi, pangungsin idane patuh,
yan nemu kanirwanan, suhud manumadi mahi, mangguh sungsut, nikul bekel
jele melah.
54. Solah
siwane makadat, setata mangening-ngening, lunga ida nyusup alas, metapa
ring wanagiri, maweda matirta suci, metek bayu pasuk wetu, margine
nyurya sewana, ping tiga sadina sahi, solah sadu, mabersih manguncar
weda.
55. Adasa
solah laksana, pageh mengastiti widhi, mitra puja dewa puja, muta
yadnya sahi-sahi, mapeweweh ring sang miskin, dana punya kaping pitu,
kaping sia lila legawa, astiti praina sahi, bedan ipun, rikuhan pemargin
siwa.
56. Yan
solah sang budhasatwam, setata taler mangening, puput manyuklayang
manah, tumus mengastiti widhi, miara raga mangda werdi, sampun nika
wantah puput, Raden Dewi ngaku kalah, temedun sarwa nganjali, “Beli
bagus, durus ratu ngodang titiang.
57. Dane
Tamtam mengandika, elingan dewa sang dewi, saduk maring suniantara,
sangkestane manumadi, Ginal Ginul sane nguni, manumadi ngadu kaweruh,
mangkin sampun sami terang, Raden Dewi wawu eling, inggih patut, wawu
galang manah titiang.
58. Kagok
sami ring paseban, mamiregang tutur jati, ring dumadin anak melah,
nyandnag tiru sareng sami, sang prabu ngandika aris, uduh dewa nanak
bagus, dewa nyendi luwih kagungang, ngodagang gumine dini, saking adung,
sami nyadia mengagungang.
59. Upacarane
cumandang, I tamtam kadegang mangkin, malih kagentosin parab,
jayapurusha kang nami, ngasorang watek Bupati, olihnyane ngadu kawikan,
puput sampun upakara, kabiseka ratu luwih, lintang kasub, Jayapurusha
ngodag jagat.
60. Manggehing
aji sesana, dadi guru mangrotonin, ring Mesir mangku Negara, sareng
dewi Andyaswari, teduh landuh ikang bumi, kotaman ratune mulus, icorah
tumuli dharma manyungkemin sanghyang aji, dahat astu, ratune ring Mesir
pura.
PUH PANGKUR
1. Prabu
Asia sami prapta, sumuyub nyadiayang maguru sami, Raden Dewi taler
tumut, sabran dina mapinunas, Prabu Mesir, sweca ida
mapitutur,ngujangang solah kedharman, saking kawit kebawosin.
2. Yatna
bapa mamirengang, sareng sami miwah watek mangiring, patute nika
satuwuk, sane langgeng nora obah, nika setata, ngamong wates pinih
kukuh, ida mikayunan jagat, galang manyusupin gumi.
3. Ida
sane menabdabang, menetepang upacara daging gumi, lan paugar sane
bakuh, maka wenang jaroning jagat, nika wiwit, ngadakang magenep bulu,
dumilahnya tan tandingan, galang menyusupin gumi.
4. Tan
wenten purun manyingak, tan wenten kacingak antuk aksi, karma masih
tusing rungu, munyinnya I Kepatutan,yan kenehin, tong ngresep artin
ipun, yan rasayang ajak honyang, ring genah watek maurip.
5. Tan
keni antuk ngitungang, jroning jagat ya sane maurip, linggahnya tan
keneng ukur, genahnya I kepatutan, nene sweca, ngedegang becik setuwuk,
wiwit gumi kadi antinga, lintang luwih sepi ngendih
6. Melapis
akudang warna, sayan limbak panese mangebusin, medabdab tumuli dayuh,
ngawinang sarwa entikan, napi luwir, diastu barang mati hidup, salah
amah saling buktiang, silar silur saling tukarin.
7. Punika
kawitan jagat, dados genah sawatek ne maurip, miwah sarwa demen ditu,
penuh dadi pacendria, tong kalilih, dadi goda watek hidup, pamuputnya
dadi dadua, bina rupa nya metanding.
8. Dadi
musuh dadi kadang, dadi demen dadi elek metanding, rasayang jwa apang
tuhu, kardinnya I kepatutan, sane ririh, mangolah keter mangerudug,
ngawangsitin daging jagat, rasayang dewa pang pasti.
9. Ika
dharma mahotama, pilih langgeng tan kacirian ring gumi, ana nora yan
satuwuk, dija dija kapwa ada, asing luwih, ditu ya kahanan puyung, asing
wang budi utama, memangguh sang meraga luwih.
10. To
dewa maka lantaran, nuncap gunung api yeh miwah langit, anggen ngalih
gumi ditu, akal budine kukuhang, anggen nyiatin, goda galak pabelusbus,
nyingkirin genah menjama, mangda lepas saking weci.
11. Wiyadin
suba madan tawang, patute ya saha ngebekin gumi, jeroning angga pipil
ditu, hidup budine gemetang, metamtamin, kaja-kelod kangin kawuh, ditu
genah sang utama, cawisang ugi yatnain.
12. Lwang
budi miwah manah, tatakane malikut ngajak weci, ento mengawinang
runtuh, ngalih swarga nemu neraka, buwin numadi, manemuang ala ayu,
kerana ngunggul sanghyang budha, tatakane kalah sami.
13. Dumun
ida manyidayang,ngalih cui mawinan ngidep suci, dewata sami maguru,
miwah wetaking manusa, mangrasanin, jatine mengaran puput, rasan cingak
kapatutan, manganutin solah jati.
14. Pertama
ketering manah, wawu runtuh dadi peteng nyasar budi, tulak dewa enggal
pundut, ring genahang kepatutan, mangda nunggil, utamane suciang ditu,
linggan ida sanghyang atma, pupulan manusa jati.
15. Ratun
patute utama, kahadegang ya sajeroning budi, tongos linggah tan
paitung, ditu dewa juwa rasayang, yan tingalin, paramita endih murub,
uriping windu sampurna, nanging tusing bakat gisi.
16. Amunika
titiang ngojahang, linggan ida ana tan ana jati, umpaminya kadi tiuk,
bilang samping misi mangan, pada ririh, ngalih kasar ngalih halus,
singgih dewa Raja Asia, ngiring patute sungkemin.
17. Sandin
idupe kesantan, ya jumelang patute menatakin, bekel idupe setuwuk,
mapengancan budi akal, kadi uning, linggih ida sanghyang ayu, dipatute
genah ida, ring ika kahanan jati.
18. Purine
maupa-rengga, antuk patut maka miwah olas asih, sayang jujur ring sang
ayu, teleb ngalih kerahauan, bisa singid, meneng-meneng hiep jujur, ditu
kumpulang para utama, ring narane utama budi.
19. Punika
saratang dewa, pelajahin solah budhane pasti, nampi tutur apang gugu,
rahayun patute dewa, ia lantarin, antuk semadi lintang kukuh, ngagem
dharma antuk dharma, ngerti ring meraga suci.
PUH GINANTI
1. Kedharman
ngaran patut, panujun sang manumadi, nika tuntunge pamekas, menyangga
jagate sami, sapunika dewa samian, patute mangda malinggih.
2. Ring
dalem adnyana putus, simpen dewa apang pasti, yening nora menelebang
patute jeroning hati, tan ngangge daya upaya, nyasar wekas manumadi.
3. Kedahatang
hayu menerus, manusane manyungkemin, ring daging patute dewa, kancan
goda pada lilih, sinah ipun pada mausna, ring patute langgeng kari.
4. Punika
acep satuwuk, ring jagate lemah wengi, punika anggen pengancan, aja obh
bingung nampi, teken isuka sekala, salah surup manindakin
5. Mabina
bina kawuwus, sane palsu mematuhin, ngedot ngedotin manusa, mapewangun
manudut hati, kawit bibit bisa hilang, merupa nganyudang hati.
6. Patute
kari satuwuk, nora obah nora osik, ida jati meraga tunggal, rupane
langgeng pang sahi, yadin cacad ya ajumang, masih tusing bisa gunjih.
7. Ya
sane hidup satuwuk, patute numpukin mati, lintang manggeh mahutama,
yening anak salah tampi, sane dudu sinanggeh ya, setanjgat kagugonin.
8. Samar
edan bisa ngunggul, mangodagang ngoda sahi, ngajak I manusa, ngawinang
kenehe paling, dandanaga ke neraka, solahe manuju polih
9. Hidupe
mepala bingung, mapewangun sasar pelih, miwah sebete manyorah, semalih
sengkala mati, pamuputnya taler iwang, punika ngatehang mati.
10. Tatiga
sisipe mungguh, pertama iwang pengaksi, kaping kalih salit ara, ping
tiga pwangunane pelih, yan upami kadi kapal, lintang agung dahat becik.
11. Nanging
pekakase buwuk, bubukan aman tetani, sinah sane numpang ala, kalebu
kadasar pasih, wus mabukti saking kuna, tusing kapong bingung paling.
12. Kewala
yan nemu lacur, sekalane menindihin, irika wawu sang corah, uyut pasti
ya selselin tusing nampi kekewehan, mangda lami kari urip.
13. Aduh-aduh
mangda tulung, ngidih urip takut mati, takonang ditu tunasang,
patulungan paimangin, patut uling kuna-kuna, melaksana ngecep widi.
14. Tamba
sane pinih luwung, kaanggen ninggalang sakit, jati agem I manusa,
manumadi bulak balik, sane madan kapatuan, ika sarin manumadi.
15. Lintang
manggeh kukuh bekuh, nika bekel manumadi, wiyain ja anggane rusak,
yadin ping kuda nimitis, rupan patut kari ada, keto dewa sareng sami.
16. Diastu
ke gumine uwug, sarwa tumbuh tanah langit, ne kari patute nunggal, nora
obah sai-sai, yadin dija masih ada, I manusa umah widi.
17. I
patut ngajah manguruk, catur patute marginin, mwang wolu jalan utama,
margine beneng manunggil, saking aluh manuutang, asing ngugu patut jati.
18. Kalintang
becik satuwuk, sidayan tuncap marginin, kotamane kabinawa, nora wenten
menandingin, irika ring madia pada, miwah ring watek maurip.
19. Rurungan
numadi luwung, bakti tampi sang utami, muruk ngalih kepatutan, yadin
nguruk anak paling, ngacep antuk suka lila, anggon nyelimurang sedih.
20. Ledangan
menampi suluh, sane degdeg lintang wredi, pinungal sarin wisesa, ne
sahi wenten ring gumi, pamutus hidupe sukla, hyang atma telas nyayubin.
PUH SINOM
1. Pupuh
mangkin manyatwayang, Prabu Mesir nene mangkin, indik patute punika,
miwah rupa sane jati, Prabu sange matur malih, indiknyane sane catur,
marga ika tunas titiang, ledang ratu mangaturin, sane patut, Prabu Mesir
mengandika.
2. Dabdabang
dewa nerima, catur margane utami, lan akutus ne utama, rurunge nyandang
marginin, makadasar budal ami, pengajaran nika ratu, wiwit sedih le
sengsara, punika sane kawitin, nene sampun, karikolub sang nerima.
3. Pertama
patute mulia, sedih miwah sakit hati, kaping dua wiwit duhkita, ping
tiga matinggal sedih, kaping pat nglaksanayang, ne ngatahang mangda
suwud, memikul kaduhkitan, kelode dewa pedasin, yaning luwung, rasayang
cihnane dewa.
4. Patute
ungseng saratang, punika anggen nyuluhin, luwih dumilah maka damar,
elingang pinehin pasti, kancan hidup maring bumi, tan maren ngawinin
sungsut, yang ngalih tumitisan melah, tuwah dadua jalan numadi, ala ayu,
kauber antuk sengsara.
5. Wenten
asiki kalintang, sedih tan keneng impasin, yening bingung gampang
nulak, yan nyedihang anak suci, antuk meweh ngaruruhin, patut sane madan
nuur, munggah ring hidep manusa, keneh sang hidup ngenehin, karonan
ipun, kewastanin yan rasayang.
6. Mewates
antuk anak kasar, awinan sing tahen panggih, sanghyang luwir murbeng
jagat iku sawa keransukin, mangolahang sang numadi, jeroning angga yan
makurung, suklane lintang utama, manusane kaswecanin , sahi asung,
manusane mangda utama.
7. Tindak
tanduk mangda dangsah, suklane ring sang suci hening, saking napi
witing sukla, punika acep patitis, mangden jati dewa panggih, sajayang
ruruh sang putu, diastuke wantah apisan, ledangang hidepe sahi, yening
pangguh, tusing dadi anggon apa.
8. Yen
uyutang anggon iwang, yen singidang anggon pelih, singnye kaget dewa
sadia, memangguh sarining budi, saundangin I kulawangi, asing seneng
ajak uruk, mangda uning kepatutan, manggehang ideuupe jani, pangda
bingung, nika nyandang duhkitayang.
9. Meweh
pisan sang pandita, mituturin I belog paling, janma sigug turing
tempal, kaget duhka manibanin, pikayun ida sang resi, dwaning ida meraga
patut, nyadia ngajar I manusa, kancit dharma katempalin, ganti lacur,
jagate nemu sengsara.
10. Yan
biksune sayan sukla, meweh anak mengasanin, dugi katah I manusa,
manguleteng hidep pasti, ngelaluang raga ngualti, ngalih spei dadi uyut,
uyutang momo angkara, osah ida mituturin, dadi bingung, kaliput manah
duhkita.
11. Umijil
ring anggan ida, kala bingung manibanin, gampang ida mangimpasang,
salwir keweh manibanin, yening sarat manumadi, kadi pemargine sampun,
katah meweh kapangguhan, tinuta solahe jani, rimrim takut, dong dumadi
maselselan.
12. Dini
tongos paling kasar, pati selselan dumandi, dini tongos suka duka,
tuwuh demene manglantarin, suka sekalane dini, boya iku suci tuhu, tan
nyandang iku buwatang, eda mayus maminehin, aja punggung, ngekoh hati
dewa melajah.
13. Punika
dados pelantang, ngawinang sukeh memargi, wates patute elingang, kurung
demene talinin, mangda bebas jaga mulih, angungsi jagate luwung, siatin
I rajah tamah, patute dewa teliti, kadong caluh, nuwut rurung
kasuniatan.
14. Dini
dewa maguletang, rurunge pacang entasin, mangda mangguh dumadi melah,
kaget sadia memanggihin, gugu dewa apang jati, aja obah ring pagugu,
yadin katah ada goda, kanan kiri malu kori, yening bingung, pagugune
dadi punah.
15. Kadi
angganing I tiwas, meled ipune ring pipis, pamuput ipun makarya, kancit
hilang pandung maling, ditu sanget sakit hati, kalud pajege nu liu,
katagihin ring pemerintah, kanti nungak apang imbih, tutup tahun, inguh
pacang kalelangan.
16. Sane
tegeh jua kalimat, matindak tegar-tegarin, kadong caluh dadi tatas,
ngerasayang genah utami, tongos ida mraga luwih, sane nyandang tampa
suhun, sane sungsung maka lantas, keto dewa sareng sami, apang suwud,
dini memanjakin sawa.
17. Akweh
godane ngawinang, pamunah pangugu jati, saking kangen saking bangras,
saking ibuk saking sedih, saking taut iri, nemu sakit ala lampus, yadin
babongahin timpal, ngawinang hidupe paling, saking sampun, sareng sami
mangrasayang.
18. Pamunah
goda punika, boya saking emas pipis, yadin antuk upakara, japa mantra
dudu sami, tapa yoga lan semadi, tan ucapan brata sadu, lintang gampang
nika dewa, demene punggelin sahi, pangda nglimur, ngiring agung ngoda
jagat.
19. Kadi
anak kari bajang, nongos maring alas sepi, tong tahu rasa semara, keweh
sane manuturin, tan weruh ring rasan becik, sinah ipun nora kayun,
maring goda lintang mangap, uning ipun menyingkurin, lintang aluh, goda
alah padidian.
20. Ditu
sida ngiter manah, minehin petakone sulit, maring lampah nuju sunia,
sasukat hidupe jani, tutur budhane pinehin, pertama rurung rahayu,
mangda eling I manusa, ngimpasin rurunge pelih, sane nglimur, sedih
kangen kaduhkitan.
21. Ne
apawose puput dewa, rurunge ujangang mangkin, manusa pinih utama, asing
tambet pituruin, asih ring watek maurip, Prabu sange malih matur, durus
ratu malih ujang, daging kaja mangda uning, sane catur, mangda sami
ratu tinggar.
PUH SEMARANDANA
1. Prabu
Mesir ngewantunin, nguningang indik utama, ping kalih indik patute,
demene dewa tinggalang, magulet sai maperang, ngungsi sane kwasa
ngunggul, nyandang simpen anggen kasukan.
2. Yan
koh hatine ulirin, tan rungu suka dhuka, ilang teka tusing menga, ala
miwah kesedihan, ndepin anggone lega, demen magenep bulu, sinah
ngrangsuk tan paongan.
3. Seneng
tong dadi pegatin, sek dewa ulihan dandan, elingang dewa unduke, raga
teleb ring kotaman, mangda tan senenge ngobah, kumpag kampig jantos
inguh, solah satwame elingang.
4. Katah
sane wus mabukti, jadmane ne kahulurin, nulia lali ring kotamane,
bingung nora lingu apa, edan paling maring jinah, yadin sugih jinah
liyu, dudu ika ngaran kasukan.
5. Punika
kasukan gumi, sinah ipun uning hilang, akweh jadma buduh keto, dening
dewa kasujadma, aget sugih mas perak, arepang anggen tatulung,
pidanayang ring beraya.
6. Katah
dewa wus mabukti, yang bandingang ring I tiwa, dadi kuli slaku seloan,
ngajak kadang pianak somah, wantah jangkep asandangan, sadina tetep
asuku, lega girang ya mecanda.
7. Bisa sai
ya magending, bandingng ring tumben tiwa, emed ipun mati selsel, keto
dewa yan rasayang, gede momo agung lara, awake kabetek kudu, swarga arta
dadi neraka.
8. Badih-badih,
apang pasti, idupe menadi jadma, bwatang jua kasudihn, anggen wantah
semantara, da nyengguh kasukan melah, sinah boya nu satuwuk, keto dewa
apang tangar.
9. Mawiweka
ngalih bukti, sane patut sane nyandang, edum piih tuwah bayune, arepang
ngewangun karya, aja lonyok ngawe salah, ngalih bati antuk mauk, ento
dadi talin sengsara.
10. Yening
lacur away sedih, yening sadia aja girang, apang sama jwa karsane,
Sanghyang budha nora piwal, maring manusa sejagat, teresna asih lawan
lulut, maring braya kulawarga.
11. Timbang-timbang
apang pasti, sane langgeng sane ilang, apang bebas ring wekase, nora
nandang kaduhkitan, sedih jengah maselselan, dening dewa sampun wruh,
tan langgeng I sukla skala.
12. Olas
asih lintang luwih, lintang suci mahotama, mangda tan iwang pangugon,
elingang pitutur titiang, yang pakeling Sanghyang Budha, tresnane pangda
maikur, daging jagat nagih gelahang.
13. Sumasat
nyelempungin tasik, endut dalem kedahatang, kangen yeh matane tumbah,
bingung momone ngawinang, dadi peteng manah ngawag, kadudut hatine
linglung, maring I suka sekala.
14. Kekalih
wantah sujati, ne tresnain mabinayan, ne asiki lintang kawot, kaping
kalih suka sekala, lega yan ngamel setata, diilange dadi sungsut,
mangawinang ibuk manah.
15. Nanging
wenten ne setanding, rupan sucine katresnan, tan wenten ngawinang
engon, miwah kangen maselselan, matresna maring jiwa, tidong buat
kapilulut, maguna ring angagan raga.
16. Sok
kewala tresna asih, ndatan mari numadakang, mamangguhang rahayune,
sadian ipune setata, mamuji ring nyama braya, nika trensna suci nulus,
yogia sane pitresnayang.
17. Ring
jiwa kawelas asih, aja lulut ring pawakan, jati ya medasar bangke, bisa
ilang bisa usak, bisa odah raris enyag, tusing ada ne satuwuk, sane
langgeng dewa elingang.
18. Yaning
wang dalem pengerti, boya tresna ring pawakan, sane suci lintang kawot,
punika ratu tibakang, away merih wewalesan, maring kula wargin ipun,
ulihang sang kapiolasan.
19. Tan
kena elingang malih, pedanane wus mekalah, pisara sang nerima reko,
raga tong buwat kajumang, tong mawatang legan awak, sane puji sang
rahayu, watek maurip maka jagat.
20. Wenten
wang pasti sebetin, nyelselang deweke odah, awake tong dadi anggon,
kadi kwate sane sube, mangda setata ya bajang, nika janma tan patutur,
tong tahu ring kepatutan.
21. Raga
tuwa lantas mati, laluwang anggane rusak, dening sinah pebalike,
mengrangsuk penganggo anyar, luwas nganggur akenyelan, manonton jagate
wawu, kasuka ring madia pada.
22. Tur
sambilang mengalapin, tetanduran duke kuna, manis pahit asem galon,
sang nandur patut ngrasayang, tong dadi ya pasingkwang, dening raga
nandur dumun, onyang tong dadi sisayang.
23. Rarapane
nganggur becik, etis miyik nyer anisan, nika patut lantarane, besuk
ringkalane budal, mangkin lunga pidan budal, sukat jani enu hidup, darma
patute ulahang.
24. Yadin
tua lantas mati, lamun langgeng kasungkemin, bisa lali deweke, wiayadin
odah buka apa, senenge masih tinggalang, nyungkemin sang meraga patut,
pitresnayang maring braya.
25. Besuk
yen yusane lingsir, tuture anggen sayuban, ring kadang kola gotrane,
nika barang pinih mahal, sane patut jati mulia, duhkitane impasang ratu,
kalih pawos wus kaujang.
PUH GINADA
1. Kaping
tiga kaujangang, rurunge patut utami, solahe ngimpasin reko, sedihe
pacang kepangguh, ulonin dewa melaksana, ngalih suci, sane patut
mahutama.
2. Ne
sedihang kadi bintang, katah tong kena wilangin, manusa ajagat kasor,
antuk kasenenngan dudu, akijapan bisa kaalh, dadi sedih, lacure bakat
selselang.
3. Elingang
dewa Sang Nata, sasukate kari urip, nganggur maring madia pada,
sambilang ngelingang patut, lawan ugi igegodan, apang lilih, sahuripe
mangda lana.
4. Kapulut
ring daging jagat, punika pinaka tali, yadin kukuh bakuh kokot, iraga
kawasta ngembus, yadin kebalikuta, lamun kalis, kadi tinempuh maruta.
5. Lemah
peteng sahi uyak, raga tusing bisa gudis, tusing neket tusing aor,
diastu tampel antuk ebuk, kudang bacin wibuh bang, manibanin, raga
rambut lan sandangan.
6. Samian
anake ledang, saduk barete nempuhin, masan jani sasih karo, kaucap
angin ngelinus, tong keweh jani ngitungang, sahi-sahi, jantos magentos
katiga.
7. Wenten
malih bebadihan, anggon mamusuhin pelih, anganing manumpang motor,
yaning umah muah jukung, maseksek masih kanggowang, peluh pidit, lamun
teked kadi ubaya.
8. Durung
jantos maring ubaya, kaget rusak ne tumpangin, nugi lega ya magentos,
nyewa sane wawu rawuh, matindayan ngangkat barang, lan maninggalin, tong
ngitungang sane rusak.
9. Dening
jati tidong gelah, samantara pelapanin, sasuwene ditu manongos, kaget
uabayane rawuh, diastu rusak da nyebetang, mangukuhin, kasukane
aslederan.
10. Sang Prabu Jayapurusha, seken petekete mangkin, duh Dewa Raja Asia, sasukate sami kantun, mekarya dewa saratang, naya pasti, pelajahin apang tatas.
11. Kasusastran
lan wiweka, aja surud melajahin, punika anggen sedana, naring kadang
kula wadu, satata nyandang tembahang, olas asih, ring kari kabingungang.
12. Lamun
mituturin anak, ragane malu ajahin, lantarane kabingungang, ne
ngawinang sedih ngungun, inguh sai maselselan, raga paling, anggon
mituturin anak.
13. Sasonggan
kadi balian, suba kasub menambanin, kagetan awake lara, ada kutang
tusing duduk, gelis kasub tonden tatas, kaguyonin, kabibile padidian.
14. Andeyang
anak mangumbara, lunga menjelajah gumi, anggan acepok ninstannya, mulih
ngalipetin laku, yening kadong suba biasa, ulah ulih, nuhut rurung
ngalih umah.
15. Uning
idepe pastiang, gamel apang kanti hening, ane hening jati mulia, ne
ngawinang tusing bingung, rikuh manelokin umah, rurung cupit, kalih
sripit papingitan.
16. Sapingit
ragane ngelah, wenang ragane ngentasin, suklan manahe pagehang,
karurunge pesu nganggur, buat manyingakin karsa, laut mulih, mararapan
idep sukla.
17. Kaping
tiga sampun lintang, ne patut marga utama, kagog sami watek nata,
durung waneh titiang ratu, miarsayang daging utama, lintang luwih, maka
catur malih ojah.
DURMA
1. Prabu
Mesir nulia ida mengandika, nyatwayang makasami, indik catu ika,
rurunge kemanusan, memegatin talin sedih, ikepatutan, sane nyandang
gugunin.
2. Sane
mangkin margane catur utama, katuran sareng sami, durus dewa margiang,
lepasin isengsara, yening tatas sareng sami, ring kasuksman, sinah
mangguh sutrepti.
3. Ratu
Asia sareng sami matur sembah, wus kaidep dihati, cature punika,
margane mautama, sudi ratu sane mangkin, ngiring tumusang, asta marga
utami.
4. Prabu
Mesir tumuli nanggal wecana, duh dewa sang Bupati, geng ampura dewa,
kewala ngiring bwatang, melaksana olas asih, titiang misadia, tan pasah
maninutin.
5. Saking
pangkah purun titiang mangonekang, pidabdab asta margi, duh dewa Sri
Sanga, piarsa dewa tatasang, sampun dewa salit tampi, indik punika,
ujang titiang saking kawit.
PUH ADRI
1. Pertama
asta lampah iku, nora ubah pangungsenge, suci hening ne gugonin, sane
nyandang patut gugu, patut sane dharma sadu, punika ngaran agama, sane
nyandang sembah suhun, kapingitang ring manusia, tan uninge karana
punah.
2. Punah
karebahan sang manyungsung, antuk kirang pangugune, kaludan tuna
pancarti, jatinnyane gama iku, jatiyang agem satuwuk, anggen medabdabin
jagat, manusane apang tinut, magama ngangem agama, panyudine dadi janma.
3. Mangastawa
pagehang satuwuk, nora adoh hyang widine, sahedohnya tampek dini, ring
manusa pada nyusup, miwah maninutin patut, keto dewa apang tawang, lamun
jati idep jujur, diastu kidik pikolihang, kukuh agung magabungan.
4. Jati
wantah campangnyane liu, indik upakaranyane, dadi rurung apang imbih,
tuna arti dadi bingung, ninut idep ane luhur, yaning pangartine galang,
boya ipun jaga kengguh, manerima satekannya, manusa wenang nerima.
5. Manusane
sane twek mangugu, punika daging patute, bisa nampi ngugu sahi, punika
manusa ngunggul, sadia wirya pinih luhur, wyadin rurunge katah, nunggal
wantah sane patut, len wangsa len rurungan, daging gama jati tunggal
6. Yen
tatasang anut sami adung, punika awig jagatae, painget bekel numadi,
terima kardine malu, anake iwang pangugu, parunmurug kepatutan, dadi
bekel ala letuh, nika ngoros ngajak neraka, dumadi nemu sengsara.
7. Manusane
punggung tan pangugu, bas limpad jwa karepe, kasengguh tusing numadi,
ngandel awak kukuh bakuh, kosen ngalih gae laju, karsan widhine
tulakang, ngaku sakti ngaku weruh, tusing buin ada utama, numadi tuwah
apisah.
8. Dahat
tempal anake tan mangugu, naring hyang patut reke, sinah sangsarane
panggih, manumadi salah laku, manyeburin gni rikuh, suka sekalane
ngodag, mokoh dasendryan ipun, ceceh manumadi jadma, daging jagate
ngawinang.
9. Aja
ngawang nampi daging tutur, da ngeramang pangugune, asal gugu tong
kenehin, timbangin rasayang mau, tepegangan anak manutur, nuturang tutur
agma, rasayang ring anggan ratu, ring tutur malih adungang, kabuwatan
mai mangjadma.
10. Anake
kudu demit tur ajum, ring kasukan idupe, boya kalis pacang mulih,
sumingkin ceceh tumedun, numadi dadi jadma lacur, yening ngugu ring
kapatutan, keles naring jagat sungsut, punika ngaran kesantan, pangegane
jati dewa.
11. Rikuh
solahe ngomong patut, twah himsa karmane, sengka pisan mamunggelin, uli
ditu dadi liu, tikulane munjuk-unjuk, mangrusakang jiwan anak, mutang
ala ring sang patut, kerana tusing munggah keles, weweg wantah kadi
kuna.
12. Ngiring
mangkin punggelin seka ukud, apang munggah kelese, seka undag yan
unggain, mangungsi undage luhur, apang suwud mai tuwuh, dening suba ya
kacacak, olih ida sanghyang ayu, dahat pageh nora obah, anak ideh-ideh
bakta.
13. Amonto
ban titiang manutur, pawaneng ala ayune, raga jati kodag widhi, jeleke
impasin ratu, marga patute jwa ruruh, sane suci terang malilang, nika
simpen ring swatanu, anggon bekel mangumbara, anggon sangu benjang
budal.
14. Yen
medaging bibit patut, maciri twah anake, saking cingak kecap bibih,
yadin bawa miwah kelus, bibit luwih mentik ditu, jati ngugu kepatutan,
sane beneh kenceng tuhu, uli ditu pacang bebas, gelesang kancan
sangsara.
PUH PUCUNG
1. Kalih ipun utaman marga akutus, ngimpasin duhkita, manah patute gugunin, benah tuhu, idepe meraga lanang.
2. Singgih ratu, elingang idepe patut, sautaman manah, kancit iwang bisa lali, aja bingung kena goda saban dina.
3. Dewa Prabu, asia pinaka pikukuh, pageh ngamong jagat, ala obah makardinin, yadin tuyuh, patute dewa ingetang
4. Uli ditu, tan sah godane tumbuh, makarya ring wahya, giyetang apang mabukti, jroning tanu, masih jwa pang sampurna.
5. Akal liu, anake obah akecuh, gawene wus peragat, tusing benahnyane pasti, kaden dudu, janggel kapo makarya.
6. Indik iku, tutur guru sane dumun, sucine kaucap, nika simpen apang pasti, slamin ipun, susupang sajeroning manah.
7. Sahi itung, kulit daging darah balung, bayu sabda manah, patut teken ida nabi, ngujang angkuh, mangda tatas galang awak.
8. Yening tuhu, inget kapin suci ngunggul, yadin tusing merasa, tan pemengan kancit panggih, sadia nulus, kapo dewa wus mangguhang.
9. Rupa iku, genahe tan padunung, ika sane ngodag, kahanan sang merag suci, asing tuhu, ya kahanan sadia utama.
10. Jadma iku, ne kahanan suci alus, dadi sengguh anak, olas asih manulungin, ngawe lipur, sang kenjekan sedih duhkita.
11. Lapis alu, wandara putih puniku, diyastu tan uduhang, napi malih kadulurin, pang rahayu, kirimin naya utama.
12. Dewa Prabu, sampun dewa salah sengguh, ring kotaman manah, tan mari nulung gumi, sahi mabur, yadin tong jelap uduhang.
13. Weruh ipun, asing wang jaga matulung, tulung kaping anak, naring sang maidep suci, yan kasantul, budhi kasar mengawinang.
14. Were iku, wandara putih anulus, ANOMAN wantah ya, iku ngaran sang Sampati, matatulung, diyastu de nora uduhang.
15. Guna agung, mangebek ring jagat agung, ya ngaran kotaman, amongan sujana luwih, abot rikuh, arang anake manawang.
16. Singid alus, kawisesan dahat ngunggul, wre petak ngaran, asing suci kapanjakin, asing tulung mangelanglang naring jagat.
17. Teges ipun, bandingang ring maweh sangu, lega awaregan, sampe wantah nampi lingsir, soren ipun, uyang maling seduk layah.
18. Malih ipun, wantah anak sane pangguh, tibakin pedana, dahat saru tan uningin, kari gantut, kirang banter mapadana.
19. Sampati iku, manguwub ring jagat telu, manyukanin jagat, matulung sih ring sang hurip, sangkan ipun, metu saking suklan manah.
20. Sengka ratu, yen cacak ring jagat agung, yadin icatur jadma, agung alit watek sugih, sinah iku, sami boya manyidayang.
21. Ngilis kasub, sang sujana budhi alus, luhur ring pangartian, mawere ngebekin gumi, nulung hidup, tuara bingung wangsa apa.
22. Indik iku, wus mabukti saking sampun, narane ajagat, suba tahen mangucapin, slampah laku, mangguh sadia tusing tawang.
23. Ada nyengguh, kaden widhi asung nulung, wentenlen ngucapang, dawuh pejalane becik, kari bingung, data-data kasengguhang.
24. Jatin ipun, Sampati sang biksu putus, ngambuang sekama, ngumbara ngelanglang gumi, asing putus, sinah ipun katulungin.
25. Katah sampun, sengkala selampah laku, inget anak, sedek bingung sebet sedih, bisa enduk, sampati taler mahyang.
26. Malih ipun, anake kagugu nutur, makelingin anak, sedek bingung sebet sedih, bisa enduk, sampati taler mahyang.
27. Kancan ipun, tepengan anak lara lacur, lila nerima ala, nika tamba pinih becik, akah daun, punika wantah jalaran.
28. Singgih Prabu, punika nyandang pikukuh, yening metetamban, kadi dukun ngemarginin, kengin ipun, sampatine wantah margiang.
29. Eling ratu, aja obah aja ngawur, beneh idepe margiang, leteh manahe musuhin, bilang tumbuh, enggalang dewa sampatang.
30. Salah unduk, ngamong patut salah laku, awor ring sang corah, ne kaucap jati maling, akweh sampun, matudingang jati dusta.
31. Iwang ratu, sepan apa milu nyengguh, punika saratang, desek ipun anggen kanti, anduh-anduh, tuturin daging kadharman.
32. Anggen ngejuk, padunge apang satinut, niru kepatutan, yogya solahang ring gumi, nulia matur, raja sanga mapinunas.
PUH GINANTI
1. Kaping
tiga lampah iku, akutus jalan utami, rawos beneh dadia sadia, rawos
puyung ngawe rugi, medaduun ngawe ala, tempuhang ring kancan maurip.
2. Rawon
jatinya puniku, inggih wenten rupa kalih, ne asiki laksanayang, luir
indike marginin, durus dewa jwa margiang, indik patute pinuji.
3. Rasayang
ring anggan ratu, iwang patut makasami, yadin pepeson anak,miwah metu
saking lati, metu saking wicaksana, bebawose patut jati.
4. Yen
duduk saking iriku, wetun bawos tuna luwih, durung adung gelisan medal,
rawos campah dadi mijil, sayan adoh ya matumpang, munjuk-unjuk sayan
lebih.
5. Manusane
kadong caluh, mamunyi saling cadcadin, mangojahang jelen anak,
samakapin tukang kawi, mengadakang ane nora, batu malit dadi bukit.
6. Katerangannya
iwang ratu, saking angga padidin, ne ngetekol ya nyakitang, wiwekain
ngadu munyi, yan raga anggaon pengancan, ngadu mauk kema mai.
7. Benehe
malikin patut, sampun dewa ngadu munyi, ne rembayang peteng lemah,
indik patut ya itungin, asing uning ya ngujangang, yen kebang patuhing
maling.
8. Yening
rasayang puniku, sang wiku ngebangang uning, sang icorah karuruban,
tunggil maring solah maling, nika loba kauluran, sinah purun sahi pelih.
9. Nara
ngaran durung bangun, mangulurin pules ngipi, anggen dewa luwih
kasantan, elingang tuture nguni, raga ngamong kepatutan, mebabawos sane
pasti.
10. Away
nutur raga bagus, mangda kajum nutu manis, serenggara tabuh getar,
nutur pangus palebihin, malih dewa piarsayang, asta margane utami.
PUH KUMAMBANG
1. Kaping empat, akutus margi utami, mewasta wangunan, sane patut wurus hati, galihin apang setata.
2. Rakit dewa, peteng lemah sahi-sahi, mengucap memanah, luih pangugune pasti, kaping catur wewangunan.
3. Mangda adung, keto dewa saban hari, wiweka margiang, wit saking pradnyan mijil, punika rurung utama.
4. Ditu sinah, yen rasayang sami becik, dadi tirun anak, kancaning wangunan becik, nika laksanane melah.
5. Patut manah, margiang dewa pang pasti, away ngitung sengka, away ajum aja becik, nora ngitung munyin anak.
6. Tulung dewa, ancuhang antuk pakeling, ana ring sesaman, ngambil karya jujur becik, mesambilan ngalih dahar.
7. Wiadin naya, nyandang pisan piteketin, yadin ngempu awak, ngempu kadang kulawargi, agamane taler elingang.
8. Undakara, mekardinin daging gumi, kasukan ring jagat, tidong gelah padidin, tong nyendang tagih gelahang.
9. Nging pranata, jani dini olas asih, apang tulad anak, becike kalain mulih nika wewangunan melah.
10. Mangda sida, rurung gantar ne entasin, mekolihin warga, braya suka maninutin, nuluh rurung kautaman.
11. Sami pada, daging jagat watek hurip, manalihin awak, pianak somah cucu bibi, punika talin sangsara.
12. Rasa sadia, dadi jadma tunggun hurip, tuture pagehang, pakelingang ring kulawargi, sane nyandang petemayang.
13. Nyambut karya, tur nibakang idep munyi, laksanane melah, arepang jwa maka sami, anggon mituturin warga.
14. Masejehan, taler dewa pelajahin, ja mangitungang, abot dangan tuyuh sahi, away minih wewalesan.
15. Aja dea, ngabotang mangda kapuji, ngajum padidian, laksanane ne utami, ngawe jagate melah.
16. Nika dewa, labane pinih utami, manyukanin jagat, pikardine mangewehin, bekeang wekas mangjadma.
17. Singgih dewa, patut kaping catur mangkin, anggen tutur satua, eling-eling den pakeling, nika nyandang padanayang.
PUH MIJIL
1. Ping
limane ujang titiang mangkin, manumadi reko, sambilang mangruruh
amertane, sane beneh dewa patut ungsi, mangda mapikolih, marga sane
lantur.
2. Natingin
huripe mangda becik, away tan pamengo, purun murug sedaging patute,
mangda tan nyakitin sarwa prani, himsa karma iki, laksana tan patut.
3. Ungsi
dewa rurunge utami, dharma sadu gugon, tan wenang nyakitin tur
nyengsaran, corah bobab nyacad maduegin, punyah minekadi, mertane tan
patut.
4. Eling
dewa aja bingung paling, sampunang mamoco, yadin amertane, solah patut
miwah rurus hati,ring sesaman hurip, ring jagate mangda landuh.
5. Kweh
dewa jadmane wus mabukti, manemokang kaon, nyudi merta lempas
pangungsine, lampahe caluh katah mabukti, solahe ngawinin, pidabdab
saru.
6. Jroning
hurip dharma patut ungsi, wilang saking alon, sari-sari etang selid
sore, iwang patute sai wilangin, eling siang wengi, iwang mangda tahu.
7. Durus
dewa laluang saking mangkin, genah jimbar kawot, unggahin jwa genah
patute, nyambut karya satunggune hurip, wiwekain sami, bekel pacang
mantuk.
8. Away
dewa dahat lulut dini, nurut manah momo, ring kalwihan suka sekalane,
kalulutan ring sadiane jani, pilih apang pasti, aget suka ditu.
9. Tutur
patut sane panca mangkin, nika marga abot, manyudi becik panumadine,
sane patut eda mangimpasin, tindak manah becik, munyi sane patut.
10. Raja
sanga mapinunas malih, malih duh sang katong, mangda puput daging
pituture, indik asta margane utami, sane nyandang ungsi, kanti sraya
mantuk.
PUH DURMA
1. Durus
dewa tategar patute margiang, lurus idepe pasti, yatna ngadu tindak,
manindakin pakaryan, sane tuju rupa kalih, wahya dyatmika, daging awak
lan gumi.
2. Pineh
dumun sane pacang kasaratang, tur pacang kategarin, minut margan budha,
kaping neme utama, indik lampah asta margi, away lemena, kahdharmane
tindakin.
3. Apang
tangar ngamanahin melaksana, ne pantes nyandang ungsi, tan nemuang ala,
ring ida hyang wisesa, galih diragane pasti, mangda tan sasr, gelare
ngalih suci.
4. Pancendrya
punika pinka kuda, tegakin ya ngesahi, pedangal tekekang, pang da
ngalah-alah, nganggoang kita padidi, kalahang jaran, raga utameng budhi.
5. Karsan
Ida sang hyang lwih murbeng jagat, laugrahin pang becik, jadmane
sajagat, buron mina mwang iwak, rumput taru watek mentik, batu yeh tanh,
kasungan sami becik.
6. Pinih
luhur jadmane kicen nugraha, ika dewa pinehin, patute ungsiang, aja
lupa lan obah, melaksana olas asih, apang pasaja, ngawe tuladan becik.
7. Kancan
tutur aringin lantas margiang, bawosang tur marginin, nika ngaran
tulad, katimang ring sang nyingak, lampahe sejati becik, jati maguna,
katibakang rng prani.
8. Wantah
tunggal wiwite dadi manusa, wyadin sor tuna arti, pakakase tunggal,
yaning waneh melajah, twara tinut maminehin, dados manusa, wekas malih
numadi.
9. Wiwit
lajuang dewa melajah, simpaen di idep jati, tumus tan rerenan,
sampunang ngitung payah dharma patut mangardinin, ne nyandang garap,
mangda tan hana lepih.
10. Nyambut
karya mamanah pada sambilang, mangda nahan ngenjekin, kalangane
linggah, ne jati madan galang, ne cupek pepet impasin, nyandang plapan,
peteng lemah pakwatin.
11. Yan
nyasar tatujone tan nyandang bwatang, tuwah maguna tipis, yan gugu
punika, dadi punyah merekak, ngadu ada ngaku ririh, kadong madugal,
gugwana sayan paling.
12. Suci
hening sane galang mautama, nika ungsiang pasti, giyetang pang tawang,
sane langgeng setata, nika guna pinih luih, ruruh sajayang, nika yogya
tegarin.
13. Yatnain
satunggun hurip ngamong raga, dados contoh panglingsir, ngempu
kulawarga, sanak rabi lan putra, mangda tan iwang pamargi, nuhutin
marga, nglempasin tutur jati.
14. Wus
sidha ngerasayang beneh setata, nika wang sampun jati, wruhing guna
melah, tanmari melaksana, mangimpasin marga pelih, ne tan paguna, wus
sami kagalihin.
15. Mapikolih
tategare mautama, punika dewa ungsi, ping neme tatasang, kang sampun
lwir inucap, kotaman sad ikang margi, gentos titiang, tuture dewa aji.
PUH SINOM
1. Kaping
pitu marga utama, paugere patut jati, saking tutur sanghyang Budha,
pinget ika ngaran ciri, katah medaging pangarti, lintang dalem dahat
ngunggul, teges ika katerangan, dumadine nguni-nguni, yen sang putus,
waskita tan pailingan.
2. Sampurna
tur wicaksana, menget ring pantrestin rihin, kancan utang kailangang,
yadin wang langgya mamunyi, taler ledagang menampi, anak nagih patut
tawur, mutang ala bayah ala, mutang munyi tawur munyi, anak aluh, nguda
takut mayah utang.
3. Arang
pisan anak nawang, ngawa bekel tong cicipin, ngudiang sebet menerima,
peteng manahe ngawinin, nandur ala sane nguni, kawon alap palan ipun,
duaning raga mamula, patut ragane ngalapin, aja bingun, dabdabang dewa
nyulurang.
4. Siksa
dewa ngamong manah, siang dalu sai gulik, nandur solah munyi manah,
jujurang satunggun hurip, bekelang wekas numadi, apang ada alap ditu,
sarwa miyik manis tasak, asing iwang ya jumunin, aja mundur, ring idep
anggon simpenan.
5. Hidupe
ngawe simpenan, pilih sane patut jati, mangkin dini pedas tawang, ala
ayu woh pakardi, tiru Ida sang Rsi luih, pradnyan nandur sane ayu, sarwa
letehe anyudang,menadi musna kahili, yatna dangu, mangda dini raga
ngagah.
6. Sebete
anggon simpenan, ngukum raga apang sai, bilang inget kasebetang, peteng
lemah sai sai, bulanan menandang sakit, sengite tibanan tikul, sampe
mantuk bakat wawa, manumadi tikul malih, anggen sangu, sing jalan bakat
gahgahang.
7. Sukan
manah katinggalang, dadi manah gulem sai, sing susupang dadi punah,
pengajaran kalis sami, mabinayang kang pikolih, teka numadine esuk, nora
wenang ngwangun ala, yadin maduduhun pelih, pati kacuh, mamalbalang
jelek anak.
8. Balik dewa mapikarsa, sing sebetang ya kasihin, asing jelek ya dabdabang, asing lacur
pedanain, asing tambet pituturin, asing takut anduh anduh, sane rengas
yadin galak, aja surud manesekin, apang caluh, keto bahan mapidabdab.
9. Away
ngitung mwah ngelingang, teken solah anak pelih, patut wehin
pangampura, elingang becike nguni, saking leluhure nguni, ngembahin
pedana hayu, punika sampat ring wahya, dados manah sane suci, budhi
alus, ya manusa galang padang.
10. Sampun
uning ngerasayang, rasan manah suci hening, yukti jati kakatonang,
kancan katong naring gumi, jati wayang kema mai, sane langgeng wantah
dudu, elingang dewa elingang, aja surud mamurukin, anak rikuh, patut
katah rupa endah.
11. Kancan
ojah sami lepas, raga uning padidiin, mangembusin kesalahan, timba
saking idep suci, beneh patute kukuhin, sangkan parane pikukuh, saring
sai apang kedas, letuhe anyudang sai, apang caluh, bulak blik ring
kawitan.
12. Kerana
liu salah jalan, pangugune kadong nyamping, nyadia nyungsung agama,
wastu kasor meminehin, gamane durung kapanggih, obah pangugune liu,
ngugu tutur anak tiwas, ngalih alus neu weci, pati jlimut, gama suci
bakat cadcad.
13. Sane
dudu kaden saja, bakat sungsung lemah wengi, sane adoh sai ajap, ada
dini tong gugunin, keto pikoli sang paling, yan melajah tan paguru, ne
takonang twara tawang, ne takonin inguh nyawis, upah bingung,
ngawag-awag kapingitang.
14. Sareng
sami menyaratng, mangda sida memanggiin kalangan jagate melah, rasan
suci lintang becik, pituture sane pasti, katur naring anggan ratu,
galihin swagarba, pauger lamph numadi, sinah ditu, wahyane mangemong
manah.
15. Yaning
gemba ngamong manah, pangugune sayan tipis, di katone selselang, waluya
mangukum diri, becikang ratu minehin, sapta sane sampun puput, daging
lampahe utama, watek ratu matur singgih, duh sang prabu, ping kutuse jwa
ujangang.
PUH DANDANG
1. Pamuntate
asta marga mangkin, panujonnya, mleng idep setate, asta utama margine,
lampahing sang Budha iku, drana yoga lan semadi, asing anak mersidayang,
janten lega manah ipun, mangeton rupan kasukan, mangguh swarga, miber
bebas tan petanding, maninggalin kanerakan.
2. Yang
munggwing katerangan punika, jati bawah, yaning caritayang, dahat sulit
paplutane, surasane taler dudu, yan bawosang sami pelih, tong katonang
yan kacingak, dudu pangendusing irung, karna masih tan mirengang, suklan
awak, sane ica mangedengin, sang asung ipun manunas.
3. Singgih
katah yan bawosang mangkin, mabinayan, sang mangerasayang, kasengguh
sarwa bawane, ngerasayang pada dudu, kari andaping pengarti, yan kari
sisia muda, sanget bingung pati gugu, yan bandingang ring sang pradnyan,
galang padang, tan hana punapa malih.
4. Arang
sang mangugu langgeng sai, maring rasa, jatining surasa, makrana
nyabran obahe, ka aduk ban rupa liu, ne amenit tan rasanin, awuku miwah
abulan, napi malih ne atahun, yening durung jati tatas, sinah obah,
pangugune tan pabukti, encen kaden tuwi saja.
5. Dadi
mundur dening med melajahin, sapunika, narane dipada, santukan peteng
hatine, kandugi nora mangugu, mati hidup tan uningin, yadin manumadi
sasar, tur menadi salah laku, kbatek pangugu punah, singgih dewa, dudu
solah beneh jati, manyolahang kapatutan.
6. Yaning
wang muda kalintang bhakti, ngugu gama, wantah majalaran, yadin tidong
panyungkeme, upakara sane liu, saking jati pangastiti, sujati ya
ngerasayang, pasuwecan sanghyang hayu, sinah ipun pacang obah, kancan
lawat, kagambaran jroning hati, sane jati langgeng setata.
7. Dadi
sumbung ngaku sihin widhi, ngaku celang, sai manuturang awak, suci
putus pangakune, anake len pada letuh, nika angkuh nyasar jati,
kaswenwen dadi punah, idepa salah panuju, rikuh idupe sepelang,
masanehan, kalegane ngugu jati, sane langgeng luih galang.
8. Jadmane
sampun polih ngecapin, pasuwecan, idepe utama, wus molih kepatutane,
yatna maring tindak tanduk, dening godane mesanding, punika sering
mangoda, mengajakin ipun runtuh, nyasar laksanane dini, nemu nraka,
manyeburin genahe weci, sane nora kalanggengan.
9. Ndatan
maren ripune kasiatin, nulak kancan, sang momo angkara, ne ngerusak
beneh idepe, punika sane bes ngunggul, mangda tan kaunggulan weci,
punika dadi pengalang, menadi laksana santul, menyantulin kapatutan,
akweh goda, wentunnyane tan kikitin, manglikadin panumadian.
10. Punika
ngimur-imur siang latri, ne ngamorang, antuk upakara, dados sasar
pengageme, agemane dadi linglung, ngangken beneh pang kapuji, nika
ngaran kapalingan, sumasat manikul batu, nyudi genah mahotama, yan
rasayang, sekadi sang sampun kalis, maninggalin jagat kasar.
11. Sapunika
duh dewa sang Bupati, sampun katah, ne ujangang titiang, kautaman
pikolihe, pasti sang sampun umangguh, solahe beneh setata, mangimpasin
sesenengan, ne ngawinang rimrim takut, boya langgeng naring jagat, nggih
punika, durus dewa jwa tatingin, sukat kari mahuripa.
12. Duh
sampunang mikukuhin patitis, yadin solah tingkah, kepatutan, dyastu
ngeningang citane, dikayune wantah patuh, kriya upayane malih, mangda ke
mangebek linggah, solah idepe manuju, saking hurip sampe pejah, tur
tumusang, besuk tekaning dumadi, becike ne patitisang.
13. Olas
asih ring watek mahurip, maka muah, maring imanusa, sapunika pengageme,
bekele sabilang turun, tekane mai numadi, sane hayu padanayang, ento
jwa anggen pitutur, solahe apang tirune, ngamong manah, masemadhi rahina
wengi, sampun dewa ima-ima.
14. Narane
pageh astiti bhakti, ngalih merta, elingang sambilang, yadin kala
nyambut gawe, memeleng idepe luhur, matitis idepe suci, yadin keweh
sandang pangan, mangda taler sidha lantur, kadong caluh dadi dangan,
ketandesan, pakewehe manibanin, degdeg jati lwir pawitra.
15. Kadi
bibit ngalih bibit sane suci, adoh paak, reh bibite tunggal, yan
langgeng sinah patemune, uduh dewa asia ratu, yogia rapet kumpul sai,
away surud saling sundang, mikukuhin sane patut, mangda tumus kang
laksana, naring moksa, nungkap jagat tan patepi, linggahe tan
pawenengan.
PUH SINOM
1. Puput
mangkin kaujangang, asta margane utami, laminnyane tan ucapang, prabu
anommaring mesir, maputra lanang sanunggil, bagus anom sampun duhur,
yusane limosang tiban, sampun putusing pangaji, pekik nulus, raden
santosa kang nama.
2. Anut
ring dharma sesana, menelebang tatwa haji, maniru solah sang yayah,
nangun tapa rata sandhi, pamit naring ibu haji, sang yayah teges
mitutur, lunga dewa kapatapan, sambil ngemit watek yogi, mangda lantur,
sambilang dewa melajah.
3. Manggehin
putra sesan, eling dewa kalih margi, huripe kalawan pejah, sampun dewa
ngelampasin, wekas dewa mangangungin, naring mesir maka payung,
menandingin asing corah, nayuhin sang sradha bhakti, aja takut,
nandingin musuh angkara.
4. Takut
kapin musuh galak, dudu jiwan sang Bupati, sama maring jiwan lasan,
rengas wahu kaketebin, dewa wekas mangangunin, lawan sapa tanggen musuh,
dyastu menandang pejah, swarga pejahing ajurit, cening bagus, kamoksan
lintang utma.
5. Yadin
wiku ungseng dewa, away dewa ngalempasin, resi sasana tatasang, asih
ring sarwa mahurip, suka sekalane dini, waregang satunggun hidup, aja
kuda ring kasukan, moksane matengang cening, yan kaslimur, druwene sami
temokang.
6. Tan
murug sanghyang agama, yaning kemit ida ngemit, ya kasukan mahotama,
nora kena pandung maling, pangancan rurunge mulih, aja dewa salah tuju,
uduh dewa poma-poma, mangukut ngebenging aksi, saking tuhu, nekeng twas
wetu wecana.
7. Yaning
nora kadi ika, mungpung laku kawastanin, sama naring suku empat, tur
dudu sasaning resi, naring tutur teges jati, manyong-manyong teges ipun,
ibun ida mangandika, madulur ngembengang aksi, cening bagus, durusang
dewa mamarga.
8. Sandangane
sarwa anyar, sutra halus maka sami, asung saking ibu raja, wecanane
ngasih asih, parekane catur mangiring, anom-anom bagus-bagus, tur sayaga bebekelan, mamuat gagawan sami, wenten rauh, juru tikul pamuncangan.
9. Raden
anom wus manyumbah, mapamit raris memargi, tan ucapan maring jalan,
gunung semeru kaungsi, ibu haji naring puri, bala mantri ngiring ditu,
lingsir ida sanghyang surya, penangkilan bubar sami, lanang wadu, sang
nrepati ngapuriang.
10. Laminnyane
tan ucapang, teduh landuh ikang bumi, jagat mesir kapanditan,
manyungkemin tatwa haji, kotaman sang nrepati, kaget mangkin nuju dalu,
olih sipta mangda budal, wangkene tungguhing hurip, mapitutur, naring
anak agung biyang.
11. Saha
guru mawecana, uduh adi adnyaswari, kari dewa apang melah, tanggal pitu
beli mapamit, tulak naring jagat sepi, waneng dini sampun puput, sang
dewai kaslengagan, angembeng toyaning aksi, beli bagus, kudang titiang
masarengan.
12. Boya
sida kasalan wang, nawring sema sane tuwi, jaya purusa menangga, kurang
jaga ngwalinin, momon idane ngawinang, dadi agun mai turun, kobet dewa
jaga budal, pungkuran kanggeang mulih, wekas ditu, naring empu
sarimputta.
13. Ida
wantah naben titiang, irika dadi majinjin muputang ajaran moksa,
mandennya sida kapanggih, naring genah lintang luih, nyadia beli nunggu
ditu, besuk ngiring sinarengan, ngortayang ring watek nangkil, mangda
tuhu, idik beli jagi budal.
14. Wengine
tan kaucapang, kocap semeng sampun nampi, dauh kalih sampun ahyas, ring
paseban sampun titib, sareng garwa sang Bupati, sampun ida mangkin
rauh, abra luir surya kembar, penangkilan lintang asri, sami guyu, luir
kahanan amerta.
15. Sumuyug
manunas lugra, ngelar angga ngatur bhakti, sang Bupati nulia nanggal,
antuk sipa dulur kenying, ring kursi emas malinggih, masanding ring raja
ibu, saha manis mawacana, luir madu lintang lindih, nudut kayun,
gumanti nganti ngandika.
PUH GINANTI
1. Duh
dewa asia ratu, pireng ingwang den astiti, doning titiang jaga ninggal,
kari dewa sareng sami, sukla paksa kaping solas, padewasan titiang
mulih.
2. Katanggama
sang mangrugu, sami meneng metu tangis, nerembwas toyaning waspa,
wenten sigsigan menangis, rasa katinggalan jiwa, katingalan sang
nrepati.
3. Sang
nerapati mawuwus, eling-eling den pakeling, kadi piteket manira, away
adoh ring hyang widhi, yog drana ya caluhang, lantarin pakardin becik.
4. Pakardine
mungsang laku, saksat nyimpen sarwa aking, trena gumpang alang-alang,
tapis danyuh sumin pari, siratin solar tur bakar, saksana telas kadagdi.
5. Dahat
pakardine letuh, sinah pacang mangemasin, nunjel awak padidian, mangka
ujar sri nrepati, makilingang diksan ida, mangda tan iwang pamargi.
6. Sisianya
sami sumuyug, misinggih ujar nrepati, raden kagapati nowal, punapa
gelar pangaci, singgih ratu jagat budal, dumadak mantuk ngalicin.
7. Sang
prabu nyawis mitutur, darsana ke sareng sami, nyawa yadnya ngaran
lampah, tiru dewa sareng sami, yasa pralaya kang ngaran, kembang wet
tuwah samawi.
8. Nara
sampun tuhu tutur, tan yogya malih dandanin, antuk tirtha upakara,
nanging surat kajang neki, nemblas aksara linggayang, sawane raris
kadagdi.
9. Dasa
prakarsa puniku, mahninayang angu mulih, panca wantah ne kaucap, sampun
dados darah daging, wus mapupul maring angga, sarwa mentik naring gumi.
10. Punya
umbi malih daun, buah bunga puput sami, kamerta sang naring jagat,
kamertayang watek hurip, miwah nto maka sandangan, katemokang saking
nguni.
11. Babanten
wantah puniku, ka aturang ring hyang agni, punika awakta juga, makadi
babanten suci, miwah runtutan samian, rauh caru maka sami.
12. Banten
ngaran inten iku, awak bangun ngaran eling, eling maring hyang agama,
nyambungang hidupe jani, maka rurug jalan moksa, mangda tan wekas
numadi.
13. Swarga
boya dados tebus, antuk banten mas lan pipis, tuwah sang kukuh melajah,
maurukin tatwa haji, sidha nunggal jagat sukla, caluhang hidupe jani.
14. Kembang
weka teges ditu, irika dewa pedasin, sarin tutur ditu munggah,
pangringkes deasa sami, ring purwa purbha sasana, tanggal sasih ala
sami.
15. Kancaning
wawaan iku, dauh wuku lan pratiti, dina alah makabehan, nunggal ring
dewasa sami, ring purwa ngaran kawitan, purbha iku jaga prapti.
16. Sasana
teges puniku, nika ngaran ne jalanin, imanusa dahat utama, dadi wakil
sanghyang widhi, bayu idep sabda ngelah, rasayang ring anggan iki.
17. Ring
anggan sadaka putus, dewasa nunggal sami, purwaning purbha sasana,
ngaran galang lemah jati, miwah sane laksanayang, galang surya
manyuluhin.
18. Narane
ajagat ikut, wenang lemah kawastanin, lemah ngaran galang awak, awak
sang teleb ring haji, manah galang marga antar, wariga pakardin jadmi.
19. Ngaran
pakardin sang wiku, ngerasayang tiga sakti, sarin pangartian galang,
galang surya kawastanin, ring wengine galang blan, sang hyang dharma
suluh mulih.
20. Bali aga wastan ipun, bea tanem kawastanin, katurunan watek yoga, upakara canang sari, puput wantah amunika, yadnyane makasami.
21. Wenten
rauh saking hindu, bebanten wantah akincit, mamutusang catur yadnya,
nanging nuhur Ida Resi, canang raka pras daksina, katipat lan burat
wangi.
22. Kanti
saking tanah hindu, ngarepin perang di Bali, merangin Mayadenawa,
sanghyang mahadewa nguni, prayodha lan bawudanda, miwah bala akweh
ngiring.
23. Upakara
nggi punika, saking hindu buwat ka Bali, rauh mangkin nika tamyang,
yadin ngupakara petri, dewa yadnya bhuta yadnya, yading ngupakara hurip.
24. Prabhu
Kagapati matur, sawa anyar sapunapi, pratekoning upakara, yan pade ipun
mabasmi, amunapi sane yogia, sang Prabhu kenyung nyahurin.
25. Sawa
anyar yogian ipun, puputang ilen mabersih, gulung antuk wastra petak,
kausung kasetra gelis, tirtha tegep wus sayaga, puputang ring seta sami.
PUH GINADA
1. Pasupati
pamelaspas, tirthane margiang rihin, ring grombong geni tibakang,
kajange sarengang ditu, luwur sawane pasngang, ditur raris, sawane lukar
setengah.
2. Ketisin
toya panglukat, pabresihan panghening-hening, utpeti, stiti margiang,
wawu babantene katur, ring jero sedahan setra, genah silih, aturin
canang ketipat.
3. Atuan
banten kasurya, pras daksina burat wangi, lan ganjotane akelan, naring
sanggah tutwan katur, aturin bhatara surya, uduh peji, pisang lalung
wastra petak.
4. Pangesore
malih ayab, kutun sema bhuta bhuti, tur wehin ebatan siap, metaled daun
tulujung, metabuh brem tuak arak, jotan malih, solas kepel ring sang
pitra.
5. Bekel
sang mati bawosang, gendar pitra angkeb nasi, miwah punjunge apasang,
ayabin bekel sang mantuk, lawut pralina katisang, pengentasin, panyuaran
tirtha panembak.
6. Panca
taru lan ambengan, miwah kaloping nyuh gading, sang mamutus mailenang,
dasa prakasa regep ditu, yata awaking sang pejah, banten sami, aturan
ring hyang gni hotra.
7. Raris
geseng ikan sawa, kadangnyane maksami, harep pahoman mayoga, kastanggi
lan panca taru, sekar aseping payogan, nyipta sami, pitarane mangda
swarga.
8. Sareng
sami mengawasang, jeroning yoga semadhi, lepas panca maha bhuta, bekel
dini saking sampun, apang sida tatas tawang, sang dewati, mangguh marga
kadewatan.
9. Nyambut
karya apang tatas, ragane uning ngadanin, pitarane menadi dewa,
pangugune aja ngawur, ngangkat karya twara tawang, ban ngugonin, ring
anake mamutusang.
10. Jele
melah twara tawang, bea liu mangemasin, bonggan momo kadung tama, takut
ngaben tusing ibuh, pitrane kotor banggayang, upah lekig, nika upah
tong melajah.
11. Prabu
mesir ngelanturang, indik sawane wus dagdi, tirtha panyeheb anggon
nyiram, astiti uyeg antuk tebu, sepit ilih sidu ental, ditu malih,
astine raris rakayang.
12. Tirtha
pangreka ketisang, ngayab saji putih kuning, raris kaput antuk kasa,
bungkak gading wadah ipun, bolongsongin kodangkara, lawut abin,
kulawarga mamitang.
13. Saha
kwangen pabaktian, wadu sami manulurin, saking setra dados nyawang,
hyang mrajapati panyucuk, miwah dalem puseh desa, kmulan malih, lan
dewata nawasanga.
14. Surya
teja bayu akasa, lintang wulan apah pertiwi, raris ngadeg ngider bwana,
ping tiga raris lumaku, ring segara muang ring tukad, taler kengin,
bekelin sekar setaman.
15. Daksina
mwang canang raka, nunas tulung mapiuning, naring ida hyang segara,
aturang bantene ditu, putih kuning pasegehan, ngayab malih, tirtha
pakirim ketisang.
16. Astine
usung katengh, saha banten pun bekelin, inggih ratu hyang segara,
titiang banget nunas tulung, rauhang katirta gangga, nggih punika,
bekelan dewatan titiang.
17. Mangda
gelis katurunang, dados merta naring gumi, punika dewatan titiang,
mangda swarga tur menerus, wastu tan pabalik muwah, titiang dini, sareng
sami mangguh sadia.
18. Sore
sampun kawuwusan, bubar sawatek Bupati, sang Bupati mangedaton, wengine
sampun ngelalu, semeng mijil sanghyang surya, dauh kalih, Sri purusa
kapaseban.
19. Penangkilan
wus medabdab, sang Prabu ngandika aris, napi malih katunasang, bin
telun janjine puput, mantuk nira kakawitan, wira mantri, tumuli raris
nglungsurang.
20. Kancit
suwe tan katinggal, pamendeman tan kapanggih, sapunapi upakara,
babaktayan saking hindu, sang Prabu raris menanggal, rupa kalih,
babantene wantah tunggal.
21. Nirta
yadnya ngrencadana, pelebone kawastanin, nirta yadnya naring sanggah,
ngaben suci ngaran ipun, babantene tan paulam, taluh sami, daging kancan
upakara.
22. Kulawarga
maberata, uling ngawit mapakardi, nora kena mangan ulam, ngerencadana
ngaran ipun, puput ngeseng naring natar, taler kengin, naring setra
kapuputang.
23. Babantene
nganggen ulam, adegan panyeneng kengin, semeng dina padewasan, punika
resikin dumun, bantene ring penangsaran, mangentosin, ring pura dalem
uningang.
24. Antuk
suci pras daksina, nunas tirtha ya genepin, panundun banten kesama,
pras daksina sane katur, maruntutan pangulapan, wenten malih, pengambean
lan sorohan.
25. Ditunon
sami gelarang, bantene ke surya malih, miwah punjuge apasang, solas
angkep jotan ditu, miwah caru akadengan, wenten malih, daksina canang
ketipat.
PUH SMARANDANA
1. Nunas
tirtha tetep sami, saking hyang siwa kawitan, tirtha saking kemulane,
malih tirtha saking pura, yening anak tan pasiwa, pinandita mutus ditu,
guru siwa becik pisan.
2. Pangarep
tirtha dundunin, toyan carune tibakang, pangening miwah penanjen,
bantene sami aturang, kasurya dumun ayabang, naring adah taler katur,
maring hyang lemah ayabang.
3. Hyang
prajapati aturin, daksina canang katipat, ne akelan ketipate, tibakin
sedahan setra, sami tunas ambe ulap, keplugin ban papah enyuh, piratane
sami undang.
4. Punjunge
ayabang mangkin, caru naring kutun setra, solas takep ejotane, tibakang
ring pitra braya, ipun kari katinggalan, mangda tan ngrintangin laku,
sang beanin jwa pamitang.
5. Ring
sema alit bawosang, rarapuhe jwa margiang, banten sorohane mangge,
pengambean pangulapan, miwah banten pras daksina, ketipat akelan katur,
ring pangempu rare tunas.
6. Ne
durung maketus wenang, rarene nyandang rapuhin, karyanang bangbang
rarene, rekayang riantuk bangsah, aled kasa bungan pudak, kereb sari
angkeb ipun, kewangene solas pasang.
7. Tirtha
rerapuhe siratin, wadahin kalungah danta, rajah kulit nyuh gadinge,
ongkara merta linggayang, disampune puput ngayab, tunas ditu ring sang
ngempu, dwaning matepung tawaran.
8. Bangbane
raris urugin, ongkarane kebis barengang, saking penangsaran ambe,
ulapin dane pitara, naring suku sang pitara, hana ring adegan ditu,
ketisin tirtha panglukat.
9. Dulurin
kidung kekawin, caru ayab akedengan, raris sangkol adegane, ngarep ditu
ya baktiang, anuk kwangen miwah sekar, kulawarga sami matur, mamitang
dane pitara.
10. Uningang
tepung tawarin, raris usung ajak budal, titahang meseh lawange, naring
tegal penangsaran, byakaon sesipatan, pengulapan miwah caru, sagi-sagi
tegen tegenan.
11. Canang
daksina tan mari, pengambean lan sorohan, lan tirtha meseh lawange,
miwah nasi akedengan, burat wangi mwah dandanan, munggah maring sanggah
cucuk, membat benang kelawasan.
12. Carang
dapdap punyan tiying, sang sangkol ider kiwayang, ping tiga
paidernyane, jalan tengah megat benang, adegane sangkol budal, kualwarga
mendak ditu, antuk canang lan penyapa.
13. Nirta
yadnya gawen iki, pateh kadi ngrecadana, twah rantasan pabinane,
bebanten pateh samian, kwangen panyumbah baktiang, saha pipil sareng
ditu, hana ring pitra suang-suang.
14. Naring
bale sawa mangkin, linggayang dane pitara, suguh antuk napi lwire,
bebantene sakasidan, tatebasan jalan dahar, suci alit jrimpen anut,
canang daksina apasang.
15. Puput
panamiune mangkin, siwane patut narpane, cawisang mangkin genahe,
cubeke sami gelarang, naring naar saha kebat, tebu ilih sepit sidu,
angkeb nasi bubuh pitra.
16. Swang-swang
pada ayain, tirta pemelaspas margiang, kajang anemblas aksara, miwah
wadah panunjelan, bantene kasurya ayabang, aturin nyaksinin ditu, suci
alit pras daksina.
17. Dwang
soroh carune malih, soring surya areping sawa, ida siwa puput mailen,
miwah manibakang tirta, sapupute ida lugra, kakawitan taler nuhur, tirta
lwir paican siwa.
18. Atuane
ayab mangkin, hana ring sanggah kawitan, suci gede sasipatane, sorohan
pras daksina, pangambean pangulapan, nunas tirta tegeg ditu, saking pura
taler margiang.
19. Adegane
uwuhin kekalih, jajanganin kaget lepas, wantah rangge iku ngaran, miwah
nyambut kekawitan, tirtane sami margiang, pamerasan tampi ditu, damuhe
sami baktiang.
20. Naring
natar pacang masmi, gni homa pada cawisang, kastanggilan panca taru,
panembak gni hotra, yening anak yadnya, naring sanggah pun matuhu,
bebantene wantah tunggal.
PUH SINOM
1. Nirta
yadnya naring sanggah, solahe mangupa petri, napi malih tan pasiwa,
nuhur tirta malih tegesin, tengah wengi wahu nampi, ngastawa ring anakan
metu, karyanin antuk pancuran, canang agung banten neki, jinah ipun,
anggen numbas tigang bidang.
2. Jun
anyar pakumbahan, makalung benang mwang pipis, mawilang selikur bidang,
rajahan malih dagingin, maka dasar padma tulis, panawa sanjata mungguh,
pangapit Isekar padma, ring tengah june matulis, tegep ditu, miwah
sekar warna solas.
3. Sekar
tunjung menegepang, miwah samsam bija kuning, makalpika karowista,
padang lepas solas katih, momone ditu ngeraris, sanghyang gangga ganggi
tuhur, uningang mangupa petri, bantene ayabang gelis, tunas ditu, rare
bajang kenken makta.
4. Mengeraris
nuhur tirta, ring pamrajan sareng sami, menyawang ring sanggah tutuan,
biu lalung uduh peji, wus puput pelaspasin, bantenyane munggah ditu,
suci gede pras daksina, sasiptan sorohan malih, puput mungguh,
pangambean pangulapan.
5. Kawitang
mayoga drana, maduluran asep wangi, mengastawa hyang kuasa, nunas tirta
upapetri, empat belas makasami, luirnya tirta katuhur, pasupati
pamelaspas, panglukatan miwah pabersih, tur rarapuh, penanjen peseh
lawangan.
6. Nundunin
pamungkah lawang, pengening utpeti stiti, pralina lan pangentas,
panyuargan panembak malih, panyeeb pangreka asti, pakirim pangrorasan
puput, recadana ulan taga, sareng pipil sami basmi, payuk ipun, kakalih
malih mrajah.
7. Nirta
yadnya pangawak tirta, maring payuke metulis, naring tengah mapindan
padma, ring bibih taler tulisin, papindane pateh sami, benange kaanggen
kalung, matumpuk ring pengawak, ne medaging toya hening, tengah ipun,
matulis panca aksara.
8. Pangleme
ring pangawak, cendana merajah tulis, lalange maseet mingmang, kwehnya
salikur katih, padang lepas solas katih, muwang jijih solas batu,
bungkus antuk daun dapdap, daging pudi tegep sami, ilih ipun, mrajah
sanjata betala.
9. Sekarnyane
ring rantasan, taler ambil makaciri, sarengang ring jun pangawak, ring
bale sawa genahang sami, gendar pitar angkeb nasi, maisi runtutan ditu,
aturan dane sang pitra, ditu lantas ya baktinin, luir ipun, yadin nampi
pamerasan.
10. Puput
pangayab kocap, cubeke gelarang sami, miwah kajange kebatang diduwur
pasang mabasmi, adegan payuke siratin, antuk tirtane matumpuk, raris
saip antuk kasa, dagingnyane raris basmi, kadang ipun, ngawitang magelar
yoga.
11. Sepit
ilihe tampekang, madulur kidung kakawin, pateh lwir ngarcadana, pailene
lan pangaci, yadin sawa matah gawenin, pailennyane malebu, mangreka
miwah ngiriman, ngeroras sampun kawitin, puput sampun, banten sekahe
ilenang.
12. Aturang
kasurya munggah, ring sangar tutuan mangkin, dewa dewi lan ajuman, suci
burat wangi niki, canang daksina mali, gelas sanga pangesor pun, banten
ring arepan sekah, suci alit miwah saji, rantasan ditu, perangkatan
gendar pitra.
13. Pras
daksina lan pajegan, mwah ajuman putih kuning, pangulapan pangambean,
miwah banten burat wangi, damar lintinge kekalih, sumbune apasang ditu,
kakocor ditu gantuntang, miwah pahoman kakalih, kala ditu, puput sampun
ngajum sekah.
14. Prarai
antuk cendana, masumbu ban tiying gading, menduryane ben cendana,
tapihnyane don manduri, tigang bidang nora lebih, daun bingin kamben
ipun, nem dasa nem mamuputang, ratna putih anggen mayasin, munggah ditu,
tatekene carang haa.
15. Sok
nama daun rontal, soke magenep medaging, rarajahan padma hradaya,
pripih cendana matulis, medaging jong miwah jijih, palem daun luir ipun,
emas mirah baju emas, jinah benang ngaran pudi, semat jaum, kaput antuk
wastra petak.
16. Malih
bebanten nyekah, suci catur peras malih, nasi galihan punika, catur
sasah taler kengin, wus puput gelis ayabin, pinandita mutus ditu,
maduluran pala wakya, adi parwa taler kengin, gong angklung, wawanennya
antuk turas.
17. Saron
gending kidung luang, nika sami pada kengin, tirta panyekan margiang,
damuhnya sane ngabakti, tunjel ditu kawitin, japa yoga dulur ipun, panca
taru asep menyan, luir malebu solah niki, raris anyut, babantene wantah
tunggal.
18. Puput
tutug tigang dina, nyida karya kawastanin, ngetipat mlayagin ngaran,
dana punika nika malih, wargane patut aturin, manga sida ida rauh,
tutugnyane enem bulan, dipemerajan ngodalin, tur maingkup,sang pitara
dados dewa.
PUH MAGATRUH
1. Kawuwusan
penangkilan lengsir sampun, Sang Prabu ngandika gelis, maring bawudanda
ditu, uduh dewa sang Bupati, puputang mangkin mabawos.
2. Dauh
kalih durus benjang jaga mantuk, watek ratu makasami, sane besuk mangda
rauh, sayaga kalihan istri, lamakane was kiteng don.
3. Watek
ratu sareng sami sahur manuk, nyadiayang mangda ne mani, penangkilan
bubar sampun, sigra pamit pada mulih, sang Bupati mangadaton.
4. Nampi dalu watek resi katah rauh, nguncar weda pangastiti, katanggama lanang wadu, umulat sang maha resi, nabe sarimputa katon.
5. Manyelempoh
raja Mesir kala ditu, guru haji manyarengin, manyelempoh manglut suku,
duh singgih sang maha resi, tan pamangan ratu katon.
6. Panin ida sang kalih gelis kasambut, olih nabe maha muni, saha manis ulat merdu, duh ranak laki istri, mpun sira harep tumon.
7. Guyu
manis wakyanira saha arum, amatanya ring Sang Bupati, napi kran ananak
kewuh, ngape ape saban wengi, Raden Dewi nyawis alon.
8. Bingung
ingsun katinggalin risang kakung, sangketane ala becik, laku duluan
lunga mantuk, kancit mangkin palas mulih, makabara dryan ingsun.
9. Nyuhun
asung sang hulun ranak empu, lamakane sareng mulih, tengah rawi mantuk
besuk, Prabu Mesir nyelunglungin, tulunge putra mas ingong
10. Sang
pandita mangandika ring sang Ayu, wekas aja sira mulih, amet tirta ala
letuh, andadi agung manerespeti, mangke ban dijane abot.
11. Badih-badih bebawose duh sang Ayu, kagunane yen upami, satsat ebuk narik suku yadin kasugian malih, waluya nampel sarwa kotor.
12. Dasendriya waluya ragane ngubuh, punika manados tali, negul awak apang rikuh, abot pacang mangembusin, tali bakuh lintang kawot.
13. Muhun
ampun sang dewi sarwa ngangkung, singgih-singgih maha muni, agung
sinampura ngulun, ranak empu maha suci, kelesang awak ngwang ahot.
14. Empu
danghyang Sawega umeneng samun, mukak lawang pitung lapis, empu nira
nulia muwus, cingak dewa duh sang dewi, tan pamengan ditu katon.
15. Tan
pa awak rasannyane duk puniku, diah ayu mengaksinin, engsap dini inget
ditu, katon lawang pitu lapis, dagingnyane sami katon.
16. Raden
dewi mangandika jroning tanu, singgih mpu daleming aksi, ngawit jroning
lawang pangguh, buta buti banaspati, ngipak-ipak galak nyaplok.
17. Sami
alah antuk titiang pun matempur, ngaliwat lawang ping kalih, itra pitri
akeh ditu, nagih upah menambakin, ngebek mangebekin asor.
18. Kawasa
antuk titiang ngewehin sangu, yadian ibuta buti, kadang titiang tunggal
ibu, saking mijil rauh mangkin, kalingannya titiang ngartos.
19. Kaping
tiga ngalintangin lawang iku, katemu watek gandawi, makweh pisan kadang
ipun, hana monyet rupan klih, ireng petak galak negor.
20. Mundur
ingsun nandangin ipun mapagut, tulung titiang maha resi, mpu danghyang
gelis manulung, hore kalih wus kaambil, olih sang pandita katong.
21. Adoh sampun hore kalih tandes gunung, himagiri manindihin, tana molah pada ditu, Ida Resi mawarahin, moga-moga sakti katong.
22. Wekas
hana putra Budha sampun putus, tulung pacang mangincenin, mawuwuh
kawisesanmu, ngasorang watek Bupati, naring maya pada kasub.
23. Sidhi
rastu sampe kamung dadi ratu, naring jagat lan swargadi, dewata samian
takut, kasor metanding ajurit, mangkana warah Resi katong.
24. Mapawansit
danghyang empu ring sang ayu, Sang dewi nuli ngeraris, kaping catur
lawang sampun, keranjingin ring sang dewi, dewa sanga ditu katon.
25. Ireng
abang kuning putih katon ditu, dadu kudrang miwah wilis, airsania warna
biru, madia panca kang warni, ngilis sami rupa katon.
26. Dewa
meru tlaga tunjung sami anut, patunggangan bina sami, sandangan yadian
ketu, dumilah sami ngangobin, maka sanga saneha nggon.
27. Kaping
panca lawange ranjingin sampun, dumilah katonang sami, teja maya
sakadep ditu, galange sanget ngulapin, ditu swe kapingon bengon.
28. Kpaing
enem margane ngelintang sampun, arum manis suci hening, nora kena bawos
ditu, yan bawosang sami pelih, telas kayune kapingon.
29. Pamuntate
kaping sapta sampun patut, tan hana punapa malih, nora siang nora dalu,
kewala mahring ma etis, nuli eling sang diah anom.
30. Nuhun
pada adnyaswari ring dang guru, satwayang ratu sang resi, lamakan
ingsun pang weruh, tatwannyane wiji-wiji, empun nira nimbal bawos.
PUH GINANTI
1. Kaping
pitu tatwan ipun, nika genah pinih suci, enggon sang budi satwam,
matunggalan ring hyang widhi, tumus tan pabalik muwah, bebas nora
manyerewadi.
2. Kaping
enem genah iku, metriane ka enggonin, dados tulung ngawantara, naring
jagat turun minpin, kasayanang antuk jagat, kursine jwa ngepungin.
3. Malih
apisan wus puput, mayah hutang panumadin, yaning langgeng pun masolah,
tan obah ngayahin gumi, sinah budal kanirwanan, bebas tan mabalik malih.
4. Kaping
panca enggon ditu, sinah malih manumadi, dados agung ngodag jagat, olas
asih naring gumi, jagate taler nyayangang, asih bakti ring nrepati.
5. Enggon
ditu kaping catur, turun malih manumadi, dadi juru kasayangang, olih
pangkat wira mantri, kaping tiga ditu magenah, nulia tedun manumadi.
6. Setata
dadi pak pacul, ngamong aget dados jadmi, nikul hutang mayah hutang,
tong lanus antuk naurin, momo tiwas ngutang ngutang, anake dalih
nyakitin.
7. Kaping
kalih genah iu, raris tedun pun manjadmi, belog sigug tempal pisan,
kadi arit mangan pasiilh, belog ajum ngadu ada, pariceda demen ngidih.
8. Kaping
pisan genah iku, tedun malih maneresti, aget dadi suku empat, wenten
taler dados jadmi, wahu munggah panumadian, bege tong kene ajahin.
9. Empu
danghyang puput mitutur, tatas lemah sampun nampi, cening agung mas I
bapa, bapa mulih ninggal mangkin, tumusang budal ne besuk, bapa ditu
mangantosang.
10. Sisia
kalih nyembah matur, buk cokor wus kasadsadin, riantuk tungtunging
roma, empu sidhi maninggalin, antar lina tan pamengan, resi ngiring wus
lumaris.
11. Tan
ucapan wengin ipun, semeng mangkin sampun nampi, sang Prabu wus
makeramas, sareng ida prameswari, dauh kalih sampun ahias, watek ratu
sami prapti.
12. Bala
mantri para ratu, sami sampun mangrauhin, para istri akudang kudang,
saha punia ring nrepati, gong bedil tumbak lan mamas, sasolahan tan
kikitin.
13. Para
yodha sami gupuh, nyawisang genah malinggih, saha bhoga upa bhoga,
minuman mewarna warni, penuh sami manyediayang, ngeton karyan sang
Bupati.
14. Watek
Resi sami kumpul, sawewengkon jagat Mesir, miwah para ratu sisia, nampi
bajeg surya mangkin, malinggih ring bale kembar, sang Bupati
katangkilin.
15. Raja
putri sareng ditu, miwah bahudanda ngiring, Sang nrepati mawecana,
rakyan patih mangku bumi, watek resi bahudanda, jagi pamitin ne jani.
16. Tuyuh
anake kagugu, mamanjakin sang mahurip, kanggon wakil ring bhatara,
pasti karma manalinin, numadine mayah hutang, upah jemet sane nguni.
17. Ngempu
jagat apang jujur, sayubin jagate sami, salawase kari gesang, sampunang
ngacep pikolih, saget kanggen pasayuban, adi agung memanjakin.
18. Pikolihe
durung tentu, bekel raga ngerintangin, mengawinang salah terima, dados
tumbuh sebet sahi, bakat sengguh tong tresna, data data kasengguhin.
19. Pala
Karma wastan ipun, nora kena tulak malih, nika woh pakardi lawas, tan
keneng pilihin malih, yen tagih ngawinang iwang, sama ring gagendong
miskin.
20. Bekele
sami mawuwuh, ala letuh manumpukin, raga mahi mayah hutang, dadi
hutange unjukin, sapunika para yoga, bakate patut pikukuh.
21. Bakbaktayan
saking sampun, pikulan tuwun manumadi, raga dini jani ngagah, jele
melah twah kecapin, agete mabekel melah, ideh ideh kepung kursi.
22. Asing
wang kaya puniku, tumpuk tumpuk patebelin, dini mengalih simpenan,
kautus menain gumi, batan aneh nora melah, macolang gumi mekadi.
23. Dudu
ratun wastan ipun, tong kagugu dados nak lingsir, mengawinang jagat
rundah, tulen momo ring pikolih, sapunika para yoga, payungin jagate
dini.
24. Yadian
sadaka putus, pedanda miwah sang resi, ngaran empu ngaran siwa, nika
guru kategesin, yogia ida ngajar ngajar, narane jagat sami.
25. Yening
nora kaya iku, dudu guru kawastanin, ngelanggar resi sesana, manyong
manyong wastan ipun, para resi aja plangpang, mangugonin sang hyang
haji.
26. Sanghyang
dharma ne pikukuh, astawa rahine wangi, saswatan ikanang jagat, setata
nika kardinin, idep jagate bangunang, merangin indik agama.
27. Jagate
mangdennya adung, agama ngagem agami, mangugunin daging weda, saking
hindu antuk nami, sang hyang wea pabersihan, saking dumum rauh mangkin.
28. Pangruwatan
nene letuh, ida margiang naring Bali, mangilenang catur yadnya, yadin
upakara petri, pandita nagara nowal, ratu mangkin sapunapi.
PUH MAGATRUH
1. Nampi
walen sang Nrepati manis nyunyur, singgih ratu makasami, yasa pralaya
wus puput, tan kawenang kadandanin, upakara tan kabawos.
2. Singgih
dewa kalih hyang pramesti guru, kabwatan titiang menangkil, nguningayan
jagat landuh, naring maya pada sami, nora hana ratu crok.
3. Napi
maih panugrahan ring sang ngulun, ne nyandnag ingsun gawenin, nunas
titiang ring hyang agung, mangda wenten ngwang kardinin, diastu gawe
lintang abot.
4. Durung
waneh manah titiang ratu agung, naring jagat mapakardi, manyudi jagat
rahayu, anggan ingong menandakin, nora uning ngwang maenggon.
5. Sanghyang
Budha kalih hyang Pramesti guru, nimbangin karep ang kalih, napi patut
gawen ipun, kreta yogane ngawinin, dija dija jani maeggon.
6. Mangandika
ida hyang Premesti guru, uduh hore ireng putih, ne mangkin manira
asung, dadi agung sareng dini, suwud dipada maenggon.
7. Dadi
sengka idepnyane dadi agung, apan tong taen jalanin, hore kalih rimrim
takut, ibuk manah hore kalih, batara medal tur mabawos.
8. Samantara jagat pada kari teduh, dini ke malu ayahin, sareng kalih nulung, ring siwa loka hore putih, ngempu taman ditu nongos.
9. Dadi raja ngagungin watek panugu, naring taman mangda bersih, juru sampat natah ditu, widadara widadari, ayu bagus anom anom.
10. Hore ireng yama loka malungguh, mangentos yama dipati, mangagungin pitra ditu, watek kingkara mangemit, genahe masoroh soroh.
11. Kangin
kauh kaja kelod madian ipun, ireng abang kuning putih, pegawe ne pada
ditu, suratma sang jogor manik, dorakala hana ring lor.
12. Sane kedul maa kala wastan ipun, mak catur andel sami, nureksain atma ditu, parikosa sami bengis, saha sikep galak mentong.
13. Dahat
girang hore kalih kala ditu, kaangkat dadi Bupati, saha bhakti terus
lumaku, nyudi genah wiji wiji, jirna citane sang karo.
14. Tan
ucapan hore kalih sampun rauh, naring taman hyang pramesti, widiadari
katah ditu, gandarwa lawan gandarwi, sami pada ngalap kasor.
15. Caritayang
sang sampati sampun ditu, naring yama loka mangkin, watek kingkara kweh
ditu, ngaladenin sang sampati, yama raja wus kagentos.
PUH SINOM
1. Bawah
mangkin caritayang, jagat tiga sami werdhi, hore kalih sami pradnyan,
dadi agung ngodag petri, abad jagate menampi, kali senggare rauh,
kaaungan sami rebah, sang sampati taler gunjih, obah ditu, inget kapin
demdem.
2. Saduk
ngiring sang pandita, dane tamtam sane nguni, maider manyusup alas,
kuda wiku kaparanin, yadian desa ring panepi, tan ucapan naring gunung,
wenten bangga paricadcad, ade ne mincatin nasi, wenten ditu, ngadu ngda
pati sanggupang
3. Sang
suratma mengaturang, cakepan nara ring gumi, hore ireng manureksa,
gumelar lontare mangkin, cacakan sami pedasin, kaget sami pada pangguh,
watek wiku watek raja, yadin panjak pada panggih, corek ditu, doning
kantun kasebetang.
4. Yusan
ipun kari panjang, kaget benjang ipun mati, katah pisan anak pejah,
kasengguh penyakit gumi, watek resi mangemasin, para ratu katah sampun,
kari anom lintang sayang, tan pakrana kancit mati, sami ibuk, jagate
dipada osah.
5. Hore
ireng ngwalesang, luir kalantaka mamurti, sane olas ring patapan,
mangkin sampun pesilihin, obah ditu kagentosin, sane cendek umur ipun,
kaunjukin dasa tiban, wenten sane kalobihin, sampo putus, kandugi
matungkod gumpang.
6. Kadi
kenen maselselan, nampi dana sanget lebih, tuwa ruyud kutang panak nora
ada ngameranin, makita mati tan dadi, pakakase sami buwuk, tusing dadi
anggon ngujang, makenta ya sahi sahi, layah seduk, tusing ada anak olas.
7. Widhine
bangga pisan, sanghyang kala masih jail, tusing kayun ida nadah bane
wayah tulang daging, nto kerana kaimpasin, katah paselsele ditu, atmane
tan papegatan kadi semut mengrauhin, sampe penuh, atmane di penangsaran.
8. Kingkarane
sami payah, nampi atma tan kikitin, sanghyang dharma dahat kagiat gelis
mabur lunga mangkin, kasiwa loka agelis, nguningayang ring hyang guru,
lunga ida sanghyang siwa, nuriksa sang sampun mati, panguh ditu,
cekapane megaburan.
9. Duka
ida sanghyang siwa, hore ireng suwud dini, maring puri memarekan,
depang lian mengardinn, sanget tuyuh iba dini, sampati tumuli tinut,
kasiwa loka ngiringang tan ucapan sampun prapti, sayang ditu, jangkak
jongkok memarekan.
10. Hore
petak caritayang, naring taman sampun lami, mokoh cepol kawanehan,
sarwa pala warna warni, tan memasan nedeng sami, kaget wenten taru
celut, taru budhi iku ngaran pangurip dewata sami, mertan ipun, watek
dewa ring swargan.
11. Sang
wanara meled pisan, apang nahen jwa nyicipin, tusing ulung suba wayah
kanti tasak ya manguning, yadin penek nora keni, bilang alih ngejoh
ditu, mamunyi ring ipareken, kujang kone mangda keni mangda runtuh,
wohnyane bakat pangan.
12. Saur
sembah iparekan, inggih ratu hore putih, woh iku papingitan, pangurip
watek dewata yen ratu arsa ngayunin, ancuk ancuk jowan luhur, parekane
polos nguningang jowan emase atuan, munggah ditu, hore petak ngilit
pala.
13. Abungkul
olih mengalap, rasannyane alus manis, lintangnyane manis pisan, durung
waneh ore putih, wawu mara ngalap malih, wohnyane nora kantun, dadi
banget iwanara, minehin unduke mangkin, bedak kantun, iwanara geregetan.
14. Gelis
munggah hore petak, tarune kamuncukin, ngawit saking puncak alap,
muncuk tarune kapikpik, ditu raris kategarin, muncuke kapapak ditu,
puput dane mangerasayang, manisnyane tan sinipi, manis alus, patuh kadi
rasan pala.
15. Bojog
putih kakiranan, ndugi telas pun kapikpik daunnyne gelagaran
carangnyane atap malih, rasannyane taler manis, patuh sekadi woh ipun,
katelasang jantos campang, durung wareg hore putih, camus camus,
punyannya malih kapakpak.
16. Taler
durung kawanehan, bongkolnayne gilut malih, jantos tels sampe akah,
basange kembung mredigidig, undap undap manyungkling, iwanara pules
ditu, panunggun tamane kocap, sami tan purun ngampetin, pada takut,
saling dalih mangumbalang.
17. Talin
jagate nagawinang, ngelantarin hore kalih, pada ngerusak ring swargan
tukang taman pada rimrim, wenten purun pun kapuri, nguningayang ring
hyang guru, tan ucapan maring jalan, parekan tiba ring puri, nuli matur,
singgih ratu penembahan.
18. Pukulun
patih bhatara, sadia manguningang indik, titiang juru taman prapta
manguningang hote putih mangrusakang taru budi, kabaksa jantos kamuncuk,
batara lintang kagiat, raris ida makayunin meneng ditu, mengastawa
sanghyang Budha.
19. Tan
asuwe ida prapta, jumlag ring hajeng pramesti, ginal ginul makaronan,
saha weda pangastiti, punapa gati pramesti, ngajap duh sang ngulun,
sanghyang siwa saha puja, weda setuti tan mari, duh sang ngulun, hore
ireng hore petak.
20. Kalih
iku wus mangerusak, hana di yama dipati, pipil pitra kweh karobah wang
pada ketah ngemasin, madulur duur tan enti, naring tegal yama penuh
miwah iwang hore petak, wreksa budhi merta hurip, telas sampun, kabaksa
olih wanara.
21. Sanghyang
Budha mawacana, senggaran loka ngawinin, abade kali senggara, mangke
yogia uduh malih, natas ala ayun gumi, watek ratu kabeh iku, desa kota
pagunungan, yogia hore ngelanglangin, kabeh iku, ambeking jagat rin
pada.
22. Sanghyang
siwa mamutusang, hore putih kadauhin, tana swe kancit prapta sang
sampati taler tangkil, manyelempoh awot sari, punapa duh sang angulun,
sung wanaa ring ibiang, batara ngandika aris, yogia namu, nuriksa jagat
ring pada.
23. Kewala
wreksa budhika, walikaken bojog putih, waluiaken naring taman, hote
putih matur singgih ring sukra kembang tumuli, iwanara ngwangsul ditu,
jati rupa kadi kuna, tumuli gelis mabalik rauh ditu, ring hajeng ida
batara.
24. Hore
ireng hore petak, ngalap kasor tur mabakti, mapradaksina ping tiga
dahat pradnyan mangastuti, mundur ping tiga mapamit, pratingkahnya nudut
kayun, ring hajeng ia bhatara, tumuli raris mamargi, mider mabur, ring
gagana mangelayang.
25. Kahanannya
ring gagana, mider nuriksain gumi, bawah pisanyan satwayang, tan puput
ojah ban munyi doning banget lintang singid, arang wiyakti anak tahu,
narane siu sinunggal yan tan purun maurukin, ngalih suwug, mangda sida
nemu galang.
26. Nuju
anggar kasih kocap, puput titiang ngawi gending, bulan baline inucap,
sasih kasa ikang nami, panglong ping lima menampi, tahun siu bansit
satus, nanggu pesasur dadua, kawuwus tahun masehi, bulan ipun, bulan
junine kawedar.
P U P U T
1xbet korean – Registration | 1xbet88 | Islandbet Kenya
ReplyDelete1xbet korean choegocasino · 샌즈카지노 1xbet korean · 1xbet korean · 1xbet korean · 1xbet korean · 1xbet korean 1xbet korean · 1xbet korean · 1xbet korean.